Zaman mefhumumu kaybedişimle baş gösteren şu belirsiz ani hisler.Sevdim,hoşlandım,etkilendim ve türevi pek çok tanı;doğru,yanlış,hatalı,eksik ve benzeri pek çok değerlendirme;sevgilisi var,bana bakmaz,mesafeler engel gibisinden bolca umut köreltici bahane.Mecburum bunlara,bu tiyatroyu çok oynadım önceden her bir karakter yerine sevilen hariç;kursakta kalırsa diye korkumdan kursağımı yok etmeyi ve hiç olmamış gibi yaşamayı düşünmem,şu an hayal edemediğiniz bu korku ikliminin içindeyken hiç

Ben seni yalnızca sevebilirim,yalnızca ve yalnızca sevebilirim ama;gel dediğinde orada olabilmeye söz veremem şartlar el vermediğinde,senin için herkesle dövüşürüm fakat kazanamam yüksek ihtimalle,yahut ne bileyim senin için ölürüm bile bundan emin olabilirsin lakin ölümüm umduğumuz olumlu sonucu doğurur mu bilmem,bak bu senin geleceğin ve aşkın için kusurlu ama değer bir kaygıdır örneğin,öyle izah edeyim...Eğer yalnız sevginin aşkın yetmediğine

Sen miydin hemşire hanım?Gir gir korkma;bir şeyler karalıyordum işte ben de n'olsun.Sana bir şey soracağım,burada bulunduğum sürece beni yakından tanımış biri olarak sen beni sever miydin?Yoksa Fransızca kökenli "insiyatif" kelimesinin hakkını vererekten beni serumuma siyanür katarak falan öldürür müydün?Saçmaladığımdan eminim ama bağışla,sanırım bana verdiğin morfinin etkisi hala geçmedi... İnsanları öldürmek istiyorum bazen biliyor musun,kaba-saba,cahil,anlayışsız,duygusuz,ot gibi olan hepsini tek

Öncelikle hemen şunu bir belirteyim;bu isim bu sabah kantinden aldığım köfteyi yerken ağzımda belirdi... Velhasıl kelam ben kantinde bunu düşünürken elimde Tepebaşı dükünün yeni çıkmış kitabı vardı ve o arada sayfaları karıştırırken ayıktım.Tam harıtlamadığım üzre bir cümlesinde karşılaştığımız her insanı kendimizle bağdaştırmaya çalışmanın bir bencillik olup olmadığını mukayese ediyordu ve aklıma "Zıt kutuplar birbirini çeker derler eheheheh" cümlesi

Seyrine daldığım ciğerlerimin buruk ya da çalkantılıdan ziyade sanki Berkant'ılı hallerine mestim.İki gümdür gezip dolaşıyorum alışılmadık olarak,sokaklar,üniversiteler,ormanlar,çimenler ve meydanlar;insanların yüzüne bakıyorum,onlar bana bakıyor,otobüse biniyorum,metroya biniyorum oradan oraya gidiyorum sürekli falan.Ama sanki sürekli bunları yapıyor olduğum için İlhan(evet ilham değil İlhan (hatta Şeşen)) gelmesi gerektiği gibisinden bir düşünce var içimde,öyle değilse de bazen ki yalnızca tatlı bir fantezi boyutunda