Yakıp yıkabilecek olma hürriyeti müthiş bir hazdır insan için, ben demiyorum ki kullanılmalıdır ama ancak bu gibi "ihtimaller" insanları ve size davranış/bakışlarını hizaya getirebilir; şayet bu dediğim yanlış olsa sigortacılık diye bir şey olmazdı.

İyi olmakla saf ve savunmasız olmayı bir tutan anlayış biraz Hristiyan öğretisi gibi gelir bana, hani yanağına mı vuruldu ötekini dön misali. Etrafımızdaki herkesin bizim iyi yahut kötü yapabileceğimiz her şeyin sınırlarına iyi kötü vakıf olması lazım ki bizi ciddiye alsınlar. Boktan bir filmde duymuştum tam da hatırlamıyorum, ısırman gerekmiyor ama dişlerin olduğunu görsünler, tam o hesap işte, dünkü çocuk olmadığının ilanı için taş üstünde taş kalmaması gerekiyorsa bazen şov yapmanın sakıncası yoktur.

-

Yine de mütemadiyen çok zorluk çekiyorum içimdeki o yangın ekeni salma arzuma ket vurmakta, çünkü çoğu zaman insanlarla iyi geçinmenin o kadar da bir numarası yok ve kimse size aa ne kadar iyi dedikten sonra buna değin bir liyakat için kendini sorgulamıyor ama bir kez yüksek perdeye geçtiniz mi sesler kesilip bakışlar size dönüyor ve daha da garibi, o moda, yani hiçbir şeye ihtiyacınız olmadığını, iplerin elinizde olduğunu gösterdiğiniz halin tadını bir alınca öyle kolay dönemiyor ve herkesin çatır çatır kalemini kırmaya, o zamana dek pasif agresif vesaire davranarak yarı yarıya içinize attığınız her şeyi tak tak masaya vurmaya başlıyorsunuz.

Ödüm kopuyor bazen sinirden, galiba diyorum şimdi ya bıraktım ya bırakacağım bu şirin, kibar bilmem ne tavrı ve ezip geçeceğim. Hoş, çoğu durumda bu bana reel olarak hiçbir şey kaybettirmeyecek oluyor ama yine de ne bileyim, hem kendimden korkuyor hem de o iyi çocuk kalmayı çok seviyorum, dünya elimdeki silahı kendine doğrultup rulet oynamak gibi fantezilere sahipse de. Gözümün görmeyeceğinden korkuyorum, yazılarım denli akıcı ve sivri dilimle bam telini koparıp atmaktan korkmuyorum birilerinin de, bunu yaptıktan sonra pişmanlık hissetmeyecek olmam ihtimali, yahut bazen ihtimalden ziyade bunu kesinen bilmek korkutuyor beni daha ziyade.

Bu dünyada en büyük güç, henüz yapmadığın, almadığın vs. şeyleri "(e/a)bilecek olmak; bu onları gerçekleştirmiş olmaktan çok daha fazlası, imkan.