Kendiliğinden Umut
İçim öyle mal ki şimdi,ancak bu kelime anlatabilirdi bunu..Sanki o kadar çok umut yitirmişim ki bünye kabullenmiyor artık.Kendime diyorum''Lan oğlum olmadı,olmayacak da işte'',peki bu içimde hala bi'ihtimal varmış gibi umut da neyin nesi..Kafayı sıyırdım di'mi iyice ben,siz de bozuntuya vermiyorsunuz güya.Eminim yüzüme hüzünlü olup ardımdan kahkaha atanlar da vardır bile,ama kim olduklarını düşünmekle falan da harcayacak vaktim yok..Ders çalışıyorum bu ara,hep çalışıyordum aslında;ve iyi bekliyordum kötü geliyordu,kötü bekleyince de öyle.Sonra bi'hayata baktım,çok da farklı değil..Ben isyan etmedikçe daha da zorluyor gibi hayat,şeytan;üstüne ben yılmadıkça da daha da yoruyor gibi..Gider mi böyle,yani 1,2,3 ve derken dağlar oldu.Her gün eve dağları devirip geliyorum sanki,bir savaştan geçip,atmosferi bisikletle aşarak...
Çok çırpındım ya,ondandır başı dönüyor olsa gerek;onun döndürdüğünü saymazsak tabii,ikisi bağlantılı ama çok ayrı şeyler..Havale mi geçiriyorum,bi'birşey bastı içimi;vuruldum da serap mı görüyorum,yani sahiden vuruldum da bu gördüklerimin serap olduğunu sanmıyorum,olsa güzel olurdu tabii de işte..Yine saçmaladım ben,olsun siz de alıştınız artık;ya ben sizi de seviyorum,nedense bi'kanım ısındı şuan...
Kaçak göçek bu kadar oluyor işte n'aparsın,apaçık sevdim,seviyorum belki ama umutlarım kaçak,konar göçer sanki.Yine türlü saçmalığın dibine vurmuşken bu yazıyı da burada bitirme vakti,zira sanırım kötü hissediyorum ve şu an biri sarılıp kırılmak üzere olan bu daldan beni kurtarsaydı en azından,dilerse benle ölmeyi göze alsaydı belki değişirdi...
Bu bile kendiliğinden bir umut,artık annemin yemeklere morfin katmaya başladığı ihtimali bile normal geliyor gibi;ama bu hiç normal değil,yani bu umut,benim umutsuzluğum bile kendime ve geçmişe göre kral derecede normal hatta ve hatta asilken...
O gün de gelecek,inatla biliyorum;
Şeytan da,kader de yıldıramaz beni..
O gemi de gelecek,el sallıyorum...
Çok çırpındım ya,ondandır başı dönüyor olsa gerek;onun döndürdüğünü saymazsak tabii,ikisi bağlantılı ama çok ayrı şeyler..Havale mi geçiriyorum,bi'birşey bastı içimi;vuruldum da serap mı görüyorum,yani sahiden vuruldum da bu gördüklerimin serap olduğunu sanmıyorum,olsa güzel olurdu tabii de işte..Yine saçmaladım ben,olsun siz de alıştınız artık;ya ben sizi de seviyorum,nedense bi'kanım ısındı şuan...
Kaçak göçek bu kadar oluyor işte n'aparsın,apaçık sevdim,seviyorum belki ama umutlarım kaçak,konar göçer sanki.Yine türlü saçmalığın dibine vurmuşken bu yazıyı da burada bitirme vakti,zira sanırım kötü hissediyorum ve şu an biri sarılıp kırılmak üzere olan bu daldan beni kurtarsaydı en azından,dilerse benle ölmeyi göze alsaydı belki değişirdi...
Bu bile kendiliğinden bir umut,artık annemin yemeklere morfin katmaya başladığı ihtimali bile normal geliyor gibi;ama bu hiç normal değil,yani bu umut,benim umutsuzluğum bile kendime ve geçmişe göre kral derecede normal hatta ve hatta asilken...
O gün de gelecek,inatla biliyorum;
Şeytan da,kader de yıldıramaz beni..
O gemi de gelecek,el sallıyorum...