Amacım:Yaptıklarım ve Sonuçları
Herşey alışık olduğumuz gibi işler,güneş her seferinde doğudan doğup batıdan batar ve gün oluşur.Bugün ilk defa birşey hissettim içimde,sanki içimdeki güneş bu sefer tepeden doğmuştu.Ne zamanı hissettim o an,ne de gerçeği;tüm bunlar olurken sağlam bir rüzgar estiğinde gözlerim açıldı arabada,bu bir işaretti.İşaretti olmasına ama,neye işaretti?İşaretlerden yola çıkarak gösterdiklerinin dışında birşey yapmak olmazdı tabi,ama ona kalırsa beklemek de hiç olmazdı.Ben de her insanın yaptığını yaptım,bana doğru gelen şeyi tek bir anda uyguladım.
İşin kötüsü,bunlar öyle küçük adımlar değildi,büyük dalgaya oynamıştım.Yapmadığım şey değil tabi,her gün attığım koca ve riskli adımlar.Ama artık risk sözcüğünün karşılığını bulamıyorum,nasıl birşey benim için bir risk teşkil edebilir ki,ya da riskten söz ettiğimiz şey en fazla nedir mesela.Bilgim yettiğince düşündüm bunu,şükür ki evdeki hesap çarşıya uydu.Hesap neydi derseniz eğer;aslında hesap kitap yok,denemek ve yanılmak/yanılmamak için.Hayatın sınırlarını zorlamak diyebiliriz,onu test etmek,ölçmek ve çok daha fazlası mesela.
Özellikle şu sıralar çok saçma davrandığımın,çeşitli aptallıklar yaptığımın daha da farkındayım sizden.Bilerek yapıyorum bunu,ama amaçsız,ama bir hiç için yapıyorum.İçimi bastırmak,''keşke''diyebileceğim herşeyi yapmak için.Öyle ya da böyle bitecekse bu oyun,biz de içimizden geldiği gibi,oynayabildiğimiz kadar oynarız öyleyse.Varsın ciddiye almasın bizi hayat,kimse almasın;delilerin saygınlığını kaybetmek gerçekten de yenilgi midir?Aksine,büyük bir kazançtır;ama sen etrafında kimin ne denli deli olduğunu biliyor,ona aldırmamayı becerebiliyorsan eğer.
Her tavsiyeyi dinlerim ben,tavsiyesini uyguladığım pek çok insandan''beni dinlemiyorsun!''sözünü işitmişliğim olmuştur.Ben kendimi biliyorum,son zerresine kadar rahat içim;kaybedebileceğim az biraz birşeyi çoktandır kaybetmiştim,birşey değişmedi bir bakıma.Kaybedemiyor olman kazanabileceğin bilincini güçlendirir;bu yüzden ayaktayım,bu yüzden direniyorum.
Kazanmasam ne mi olur?Bu neyden bahsettiğimizle alakalı aslında;aslında öyle şeyler vardır ki bu dünyada,kazanamadığın şeyi kaybetmiş hissedersin.Kazanamamak ve kaybetmek,birbirini tamamlıyor değil mi bir bakıma;onlar birbirini tamamlarken,sen ise kendini bitirirsin işte.
Gerçekten insan olan herşeyi,herkesi hiçe sayabilir belki,ama yine de tek birşey,kişi olsun kalır.Bu mükemmel olamayışının en temel sebeplerindendir insanın.Mükemmel olmak isteyen kim,olabildiğince elimizde ne varsa yapmak bize düşen.Bazıları mantıksız belki,ama mantığa ihtiyaç duyan kim ki?İnsanı asıl delirten şey;mantıksız bir dünyada,mantık aramak ve sorgulamaktır.
Ben mantıklı birşey yapmadım,ama bu mantıksız da değildi;ben iyi birşey yaptım,işe bak ki kötü bitti;başkaları için yaşamak ve ölmek kaldı bana,bir de kendim,insanlık,mutluluk için iyi birşeyler yapmak.Hayatım boyunca amacım hep iyi olmuştu,asla kötülükle hareket etmedim;ne oldu anlamadım ben de,kimse suçlu değilken birden bire herşey renk değiştirdi,tüm iyiliklerim birer kötülük gibi insanlara ama en öncesinde de bana vurdu.
Yapmaya çalıştığımı,niyetimi biliyorum ben;kimse bilmese bile ben biliyorum ya,Allah biliyor ya o yeter.Laf anlatmak zorunda değilim kimselere,beni şerefsiz,gurursuz,deli ilan edebilirler bu onların tercihi.Ben ve Allah başbaşayız aslında ve tek bir ben varım,işte sırf bunun farkında olduğumdan bu kadar rahatım...
İşin kötüsü,bunlar öyle küçük adımlar değildi,büyük dalgaya oynamıştım.Yapmadığım şey değil tabi,her gün attığım koca ve riskli adımlar.Ama artık risk sözcüğünün karşılığını bulamıyorum,nasıl birşey benim için bir risk teşkil edebilir ki,ya da riskten söz ettiğimiz şey en fazla nedir mesela.Bilgim yettiğince düşündüm bunu,şükür ki evdeki hesap çarşıya uydu.Hesap neydi derseniz eğer;aslında hesap kitap yok,denemek ve yanılmak/yanılmamak için.Hayatın sınırlarını zorlamak diyebiliriz,onu test etmek,ölçmek ve çok daha fazlası mesela.
Özellikle şu sıralar çok saçma davrandığımın,çeşitli aptallıklar yaptığımın daha da farkındayım sizden.Bilerek yapıyorum bunu,ama amaçsız,ama bir hiç için yapıyorum.İçimi bastırmak,''keşke''diyebileceğim herşeyi yapmak için.Öyle ya da böyle bitecekse bu oyun,biz de içimizden geldiği gibi,oynayabildiğimiz kadar oynarız öyleyse.Varsın ciddiye almasın bizi hayat,kimse almasın;delilerin saygınlığını kaybetmek gerçekten de yenilgi midir?Aksine,büyük bir kazançtır;ama sen etrafında kimin ne denli deli olduğunu biliyor,ona aldırmamayı becerebiliyorsan eğer.
Her tavsiyeyi dinlerim ben,tavsiyesini uyguladığım pek çok insandan''beni dinlemiyorsun!''sözünü işitmişliğim olmuştur.Ben kendimi biliyorum,son zerresine kadar rahat içim;kaybedebileceğim az biraz birşeyi çoktandır kaybetmiştim,birşey değişmedi bir bakıma.Kaybedemiyor olman kazanabileceğin bilincini güçlendirir;bu yüzden ayaktayım,bu yüzden direniyorum.
Kazanmasam ne mi olur?Bu neyden bahsettiğimizle alakalı aslında;aslında öyle şeyler vardır ki bu dünyada,kazanamadığın şeyi kaybetmiş hissedersin.Kazanamamak ve kaybetmek,birbirini tamamlıyor değil mi bir bakıma;onlar birbirini tamamlarken,sen ise kendini bitirirsin işte.
Gerçekten insan olan herşeyi,herkesi hiçe sayabilir belki,ama yine de tek birşey,kişi olsun kalır.Bu mükemmel olamayışının en temel sebeplerindendir insanın.Mükemmel olmak isteyen kim,olabildiğince elimizde ne varsa yapmak bize düşen.Bazıları mantıksız belki,ama mantığa ihtiyaç duyan kim ki?İnsanı asıl delirten şey;mantıksız bir dünyada,mantık aramak ve sorgulamaktır.
Ben mantıklı birşey yapmadım,ama bu mantıksız da değildi;ben iyi birşey yaptım,işe bak ki kötü bitti;başkaları için yaşamak ve ölmek kaldı bana,bir de kendim,insanlık,mutluluk için iyi birşeyler yapmak.Hayatım boyunca amacım hep iyi olmuştu,asla kötülükle hareket etmedim;ne oldu anlamadım ben de,kimse suçlu değilken birden bire herşey renk değiştirdi,tüm iyiliklerim birer kötülük gibi insanlara ama en öncesinde de bana vurdu.
Yapmaya çalıştığımı,niyetimi biliyorum ben;kimse bilmese bile ben biliyorum ya,Allah biliyor ya o yeter.Laf anlatmak zorunda değilim kimselere,beni şerefsiz,gurursuz,deli ilan edebilirler bu onların tercihi.Ben ve Allah başbaşayız aslında ve tek bir ben varım,işte sırf bunun farkında olduğumdan bu kadar rahatım...