Sanırım başımı alıp gitmem,ağzımı dahi açmamam,kendi derinliklerime kendi mezarımı kazmam yetmedi ha sizlere?Git dediniz gittim,peki ya dahası?Sakın ha 1. şahıslar alınmasın,benim derdim 3.lerle.Etrafımdaki iletişim kurduğum,samimileştiğim insanlar kimi ilgilendirir ki sanki.Bu senin akrabandır,arkadaşındır beni ilgilendirmez;fakat o da seni ilgilendirmez.Bana ne yapmaya çalışıyorsunuz,benimle derdiniz nedir cidden anlayamıyorum. Peşimi bırakın,bana takılmayın,aldırmayın,uğraşmayın,karışmayın ve asla da müdahale etmeyin.Kaçabildiğim kadar kaçtım sizden,sizin istediğiniz de

Uzun zamandır yapmadığım birşeyi yapasım geldi yine,bir kez daha ona yazasım geldi; Bu can burada,sen varken de yokken de hep burada.Ararsan burada bulursun,ta ki bitmediyse.Can burada kalp burada güzel kız;biri sana feda olmak için,biri sana atmak için bekliyor,artık hangisini tercih edersen.Ben de buradayım,aynı ben,aynı duygular ve aynı hisler.Aynı olmayan birşey varsa o da düşüncelerim;doğru olduğunu düşünmüyorum bu yaptığımın,yani

Karar verdim,ben kendime bakamıyorum artık.Birilerine güvenmem lazım,güvenebileceğim ve kendimi ona korkmadan teslim edebileceğim biri.Hafiflemek için yük boşaltmak gibi birşey değil bu,sadece artık emin olmak amacım.Bir kez olsun emin olmalıyım,düşünmek zorunda kalmadan.Kuşlar kadar hafif olmasam,göklerde süzülmesem de olur;ama nefes aldığımda yaşadığımın farkına varmalı,küçücük bakışlarda mutlulukla dolmalıyım.Elimden tutacak,beni zaptedecek,doğru yolu gösterebilecek bir kain var mıdır bu gözü körelmiş basit dünyada?

Yazacak,yaşayacak,yaşatacak hiç birşeyim yok.Uzun zamandır yazmayı kestim/azalttım.Yazabileceğim tek şey bendim,ben,ben,ben...Artık sıkıldım kendimden,delicesine bıkkınlık duyuyorum herşeye.Kendimi değil de onu yazsam mesela,ama o da saçma;sen burada ömrünü yazıyorsun,ne değişen birşey ne de kazandığın birşey.Boşa debeleniyorum bana kalırsa,ne anlaşılıyorum,ne amacıma ulaşıyorum,ne de biraz olsun takdir görüyorum. Şimdi bana yaşlı gibi konuştuğumu söyleyebilir bazılarınız;ama bir noktadan sonra sevgi istiyor insan,yanında hissedeceği,aşkını elde

Kim söylemiş işlerin böyle yürüdüğünü,ya da daha önemlisi kimin yürüttüğü?Madem biliyorsun nasıl yürüdüğünü,öyleyse söyle de önümüzü görelim;ben diyorum sonsuz karanlık,sen diyorsun tünelin sonu.Ne yazık ikisi de aynı şey,boğazına kadar karanlığa çıkıyor bu tünel.Kim soktu beni bu tünele,yahut neden ilerledim böyle?Böyle alışmadık ki biz,akla da mantığa da dağlar kadar ters düşüyor bu;hiç korkmadık ki çocukken tünellerden,elinde sonunda hepsinin daim