Anlatmadım

Yalansa yalandı, yalandan da olsa iyiydim

Kırk kere söylesem olurdu, kırkı tur bindirdim

Olmadım, olsundu, görünsem de yeterdi

Her gün tabutlar kalkardı kurumuş kalbimden,

Ölülerime bile söyleyemedim öldüklerini

An geçti, telafisi olmayan şeyler karıştı kanıma

Es kaza gülsem dahi, görünürdü derinden

Demedim yanımdakilerle, anlamsız kaldıklarını

Hiçbir şeyin tat vermediğini, içime sinmediğini

Kötű de güzel de, her şeyi unutasım geldiğini

Gülüșürken öyle, diyemedim kalkıp gideceğimi

Bahsetmedim yıkılıyor olduğumdan, çaresiz

İşe yaramayacaklarından söz açıp üzemezdim

İyilikleri için bile olsa kırıp uzaklaştıramadım

Patlayasıca bi'bombaymıșım gibi yanıbașımdan

İlk değil, dostlar uçurum, atlamak istedim

İyiyim dedikçe yalan söyledim

Dedim çünkü bu duymanız gerkendi

Çıkış yok baktım, "iyiyim"i mezarım bekledim

Her gün her an, karaya vurdum diyemedim

Gelmedi dilime nice özlediklerim

Yeter ki neşeyle bilineyim, etrafa saçayım

Biliyorum, ölüyken de güzelim.