Nakavtlı Şiir

Eritmek için varlığımda insanlardan
Geçtim aklın sığmayacağı pipetlerce
Çekilirmişçesine göğsümden merhamet ve
Bu çağ insanının dahli olmayan insaniyet

Pas sökücü ve kireç çözücüyle abanıp
Arap sabunu da bocalasan kapakçıklarına
Anca ağrır da yumuşamaz kalbim
18.3.2018'e kadarki bir yıldan sonra

Umma eşoğlueşek umma n'olur,
Umma güzel kız, tatlı çocuk umma
Uzağım artık, üzgünüm ama dokunma
Ben değilim ben, varım diye kapım aşındırma

Elimi eteğimi eskittiler ben de çektim
Çekildim size kaldı ring çekildim
Yalandı, çekilmedim nakavttım
Kötüyü kroşe gibi yedim

Bu son kıtamdaysa boksörün
Dişleri gibi dökülen kırgınlıklarımı
Bir nebze hafifletir diye yalan
Söylüyorum "Hepinizi seviyorum!"