Ben Bugün Büyüdüm
İnsan büyüdüğünü bilir mi? Bilirmiş, ben bugün büyüdüm işte.
Ben bugün büyüdüm, hata yaptığım ve kimsenin el uzatmadığı günlerihatırlayıp büyüdüm belki de bilmiyorum, herkesin sırt çevirdiği o yapayalnız günlerin belki de bugüne varmakmış gerekçesi, bugün beni büyütmek.
Ben bugün, bana o günlerde sırt çeviren birisine, hala da değer verdiğim birisine, hem de bütün insanlığın "Onlar seni üzdü sen de üzmelisin yoksa ölürsün!" mantığına kafa tutarak el uzattığım an büyüdüm, bildiğim ve anladığım için çok teşekkür ediyorum hayata, ayrıca Teoman'ın da dediği gibi: "Güzel bir gün ölmek için."... Bundan sonra kimse çocuk diyemez bana, hele onlar hiç diyemez, sözde eski kafalı olmayan, yeniliğe ayak uyduranlar, bana dönüp "Dünya değişti!" diyenler! (Okan ağbiyi tenzih ederim) Bu dünyayı onlar değiştirdi, tamam acı çektiler ama acı çekerken doğru dahi gelse iyiliklerini sattı onlar; iyilik sınırlandırıldığı takdirde iyilik değildir, saf olmak, salak olmak, geri zekalı gibi on defa aynı tuzağa düşmek bile iyiliktir ama acıya dayanarak bile olsa birilerine iyilik edip diğerlerine etmemeyi istemek kötülüktür... Hem sanki Hitler'den bahsediyoruz, her pişmanlıksa bir eli hak eder, o el olmaksa yalnız iyilerin harcıdır, bunu bilir bunu söylerim ben. İyi ki şimdiki onca berbat Youtuber'a ve uyduruk çizgifilmlere kıyasla zamanında çizgifilm izlemişiz; orada öğrendim ben bunları, düşman uçurumdan düşecek olur, el uzanır; nefret ederdim o düşmanlardan ama o zaman bile yumuşatırdı o el içimi... Bilmiyorum ama eğer şimdi o el olabildiysem, tamamdır, muradıma erdim ben. Bu yazı da sırrına erdi galiba, kısa ve öz, olması gerektiği gibi.
Ben bugün büyüdüm, hata yaptığım ve kimsenin el uzatmadığı günlerihatırlayıp büyüdüm belki de bilmiyorum, herkesin sırt çevirdiği o yapayalnız günlerin belki de bugüne varmakmış gerekçesi, bugün beni büyütmek.
Ben bugün, bana o günlerde sırt çeviren birisine, hala da değer verdiğim birisine, hem de bütün insanlığın "Onlar seni üzdü sen de üzmelisin yoksa ölürsün!" mantığına kafa tutarak el uzattığım an büyüdüm, bildiğim ve anladığım için çok teşekkür ediyorum hayata, ayrıca Teoman'ın da dediği gibi: "Güzel bir gün ölmek için."... Bundan sonra kimse çocuk diyemez bana, hele onlar hiç diyemez, sözde eski kafalı olmayan, yeniliğe ayak uyduranlar, bana dönüp "Dünya değişti!" diyenler! (Okan ağbiyi tenzih ederim) Bu dünyayı onlar değiştirdi, tamam acı çektiler ama acı çekerken doğru dahi gelse iyiliklerini sattı onlar; iyilik sınırlandırıldığı takdirde iyilik değildir, saf olmak, salak olmak, geri zekalı gibi on defa aynı tuzağa düşmek bile iyiliktir ama acıya dayanarak bile olsa birilerine iyilik edip diğerlerine etmemeyi istemek kötülüktür... Hem sanki Hitler'den bahsediyoruz, her pişmanlıksa bir eli hak eder, o el olmaksa yalnız iyilerin harcıdır, bunu bilir bunu söylerim ben. İyi ki şimdiki onca berbat Youtuber'a ve uyduruk çizgifilmlere kıyasla zamanında çizgifilm izlemişiz; orada öğrendim ben bunları, düşman uçurumdan düşecek olur, el uzanır; nefret ederdim o düşmanlardan ama o zaman bile yumuşatırdı o el içimi... Bilmiyorum ama eğer şimdi o el olabildiysem, tamamdır, muradıma erdim ben. Bu yazı da sırrına erdi galiba, kısa ve öz, olması gerektiği gibi.
0 Yorum:
Yorum Gönder