Birikim

Doların arttığını hissedebiliyorum.Birikmeyen bir şey varsa o da nedir biliyor musunuz?Güç.Güç bitmeye hep mahkumdur,ister yaşam enerjisi olarak düşleyin bunu ister itibar,gücünü kullanmamış bir kimsenin gücünün orada duracağı,ya da kazandığı güçlerin üzerine eklenip birikeceği bir düşünce,sizi bilmem ama bence ahmaklara göredir.Güçlenmek diye bir şey var evet,ama bu gücü olmayanlar için geçerli.Güçlü insan çoğu zaman hata yapar;ama az ama çok,nefis herkeste söz sahibidir çünkü.Gücü biriktirmek değil sürdürmek vardır,sürdürmek de kullanmakla kaimdir ve bu yüzden birikemez...
Daha somut konuşmak gerekirse;
Cengizhan saldırmak yerine sadece başı sıkıştığında güç kullansa Tanrının Kırbacı olur muydu?Zorbalığa teşvik algılamayın bunu,güçlü insan hata yapar derken kastettiğim işte tam da bu algı;yalnızca gücün varlığının belirtilmesinden söz ediyorum oysa ben,ki yirmibirinci yüzyıla bunu uyarlamaksa en basitinden yazma gücü olanın yazmasına,konuşma gücü olanın konuşmasına dayanıyor;fiziksel güç?beygir değilseniz inanın işe yaramaz,bi'gün kıyıdan düşersiniz...

Güç müç dedik ama asıl konumuz birikim,zannedersem az evvel biraz dolduruşa geldim,ama mesaj yerine ulaştı nasılsa.☺
En cazip birikim kendini biriktirmek olsa gerek,egoist bir tutum olarak değil de üstün bir dizayna yönelik şekilde;iyi huylar vesaireler biriktirip kötülerini şutlamak;öte yandan "Hadi ama,ne zaman konuyu aşka bağlayacak?"dediğinizi duyar gibiyim ve tam şu an belki de tahmin ettiğiniz cümleyi kurmak üzereyim.
Bundan da bi'tık ötesi bir kadını biriktirmek olsa gerek,kendi benliğinde,içinde,öz yuvanda,hatta belki akıl sağlığında...

Aşk aslında karşındakini kendine dikta etmektir bi'nevi,bunu herkes söylüyor ama herkes devamında söyleyeceğim kısmını düşünemiyor yazık ki;"aşk kendine diktadır belki,ancak kendin razıdan öte isteklisindir ki diktalık saydamlaşır"Saydamlaşmaktan kastım artık kendi kendine dikta etmektir,yani bilinçaltına;farkında olmadan onun gözünü,sesini,tenini,gülüşünü,bakışını,yüzündeki kıvrımları,saç şeklini,rengini,boyunu,hoşlantılarını,korkularını ve daha abartısız milyarlarca şeyi en ince ayrıntısına değin ezberlemektir,bu da haliyle bir birikimdir...
Sıkılma dur,işin en cazip noktasına geldik;"Bu birikim harcanır,ama asla bitmez☺"Çok sık flashback yapıyorum farkındayım ama başta ne demiştim?"Güç biter",ama aşk da bir güç ve bitmiyor(en azından bitmesini isteyecek bir hale getirilmediğinizde)

Başta kadınlardan söz edip şimdi aşka mı döndüm?çok dikkatlisiniz.☺Çünkü bu mümkün mü ona bile şahit olmadım ama,aşk bir erkekle öyle de güzel anlatılamaz;ona en aşık kadın bile anlatsa inanın alelade olur,havada kalır.Birikim ustası olan kadınlardır zira,kendilerine verilen duyguyu iyi taşır ve yansıtırlar çünkü,yine ve yine başta söylediğim üzere,bir kadına sunduğunuz duygu veya aşk "belirgindir",öyle belirgindir ki sadece ona bakarak,hatta hayaliyle dahi sunduğunuzun karşılığını fazlasıyla alırsınız,yalan mı?
Yalnız o kadar Polyanna yanlısı olmayalım tabi,kötü bi'huyları varsa o da yalnız karşılık duydukları duyguyu biriktirmeleridir;bu da onları bir zamanlar delice sevmiş birisini belki de direkt unutabilmeleri bakımından kötü,kaderin ikisinin yollarını ayrırmasıyla ikisi için de daha iyisi olabileceği ihtimali açısından iyidir.Hem kadınlara fazla yüklenmemeli,kimi erkek de bunu onca kadından daha fazla yapar...

Neyse biz yine uzatmayalım sözü;
Sözün özü;iyi bir birikim her şeye değerdir,aşk gibi,dost gibi...