Rasyonelize İşler
Atlar ağaçlardan düşüyor sevgilim,dans etmek bize yakışır.Hem jazz da kulak tırmalamıyor,zira dudak dediğin buseden başka nedir ve vedaları da sevmem ayrıca;sen bana iltifat etme utanırım,ben sana gerçekleri söylüyorum..Bak işte tam şurada biri 3310 ile akrostiş şiir mesaj atıyor sevgilisine ve sen yoksun,işte buna ağlanır çünkü sensiz vintage hüzündür sadece.Yakından da bohem olabilirsin ayrıca,sadece fotoğrafçılıkta alakalıdır postmodernle ölüm..Yani olsan,bana ne de çok yakışırsın...
Her ne kadar istemiyor da olsam bayramlık gibi,artık yaş kemale dahi erse hala uzatılan çikolatadan ikişer ikişer almak gibi ziyarette,vazgeçilemez,tarifsiz ve en çok da öylesinesin;anı yaşamak,rahatlamak,okşanmak ve sarılmak gibisin,işte kusursuz burada başlıyor...
Bense üçüncü sınıf bir ülkeden 23 Nisan'a gelen aval aval bakan,özenip hüzünlenen ve asla onun olmayacağını,elinde sonunda da geri döneceğini bilip kabullenen masum bir çocuk gibiyim geçmişle sana karşı;sen diye birşey de yok üstelik,bak buna da yanılır işte...
Ne dersin yeterince potansiyelim var mı seni bekleyip kavuşmaya bedenimi kuşatan bu denli çırpınış ve bezginliğin getirdiği umutsuzluk hissiyle.İnan ki gerçekçi değilsin,inandırıcı da;ama inanılası ve gayet rasyonel bir şiir gibisin...
Düşünsene henüz gözlerini bile bilmediğin birini bir temaşa gibi seyre dalabilme kabiliyetini her gece,belki bir adın yok ama az duamda da geçmedin bu gece..Etrafta birileri varken ve aydınlıkken o denli samimi olamıyorum Allah'la,aramızdaki ilişkiyi bilsen garipsersin...
Allah'ım diyorum,"Mevzuyu nasılsa biliyorsun ve bu beni rahatlatıyor"Sonrasında bayağı sohbet ediyorum,eğer iyi günümdeysem espri bile yapıyorum..Muhakkak ki her defasında biraz mahsunlaşıp neden dediğim oluyor,belki biraz da gözyaşı ama öyleyken içten olduğunu bildiğim için gerçekleşmesine ümidim baki kılıyor benliğimi...
Tıpkı senin gelmene olduğu gibi,henüz yarim olmasan da pratikte,kesinlikle duamsın bu kadir gecesinde de,yine...
Her ne kadar istemiyor da olsam bayramlık gibi,artık yaş kemale dahi erse hala uzatılan çikolatadan ikişer ikişer almak gibi ziyarette,vazgeçilemez,tarifsiz ve en çok da öylesinesin;anı yaşamak,rahatlamak,okşanmak ve sarılmak gibisin,işte kusursuz burada başlıyor...
Bense üçüncü sınıf bir ülkeden 23 Nisan'a gelen aval aval bakan,özenip hüzünlenen ve asla onun olmayacağını,elinde sonunda da geri döneceğini bilip kabullenen masum bir çocuk gibiyim geçmişle sana karşı;sen diye birşey de yok üstelik,bak buna da yanılır işte...
Ne dersin yeterince potansiyelim var mı seni bekleyip kavuşmaya bedenimi kuşatan bu denli çırpınış ve bezginliğin getirdiği umutsuzluk hissiyle.İnan ki gerçekçi değilsin,inandırıcı da;ama inanılası ve gayet rasyonel bir şiir gibisin...
Düşünsene henüz gözlerini bile bilmediğin birini bir temaşa gibi seyre dalabilme kabiliyetini her gece,belki bir adın yok ama az duamda da geçmedin bu gece..Etrafta birileri varken ve aydınlıkken o denli samimi olamıyorum Allah'la,aramızdaki ilişkiyi bilsen garipsersin...
Allah'ım diyorum,"Mevzuyu nasılsa biliyorsun ve bu beni rahatlatıyor"Sonrasında bayağı sohbet ediyorum,eğer iyi günümdeysem espri bile yapıyorum..Muhakkak ki her defasında biraz mahsunlaşıp neden dediğim oluyor,belki biraz da gözyaşı ama öyleyken içten olduğunu bildiğim için gerçekleşmesine ümidim baki kılıyor benliğimi...
Tıpkı senin gelmene olduğu gibi,henüz yarim olmasan da pratikte,kesinlikle duamsın bu kadir gecesinde de,yine...
0 Yorum:
Yorum Gönder