Kaç(a)mak
Kadınlardan anlayan?Bir bilen-eden,bi'bir şey falan?ha?
Bir kadını nasıl mutlu etmeniz gerektiğini bilebilirim belki evet,tamam bir kadının sizi nasıl affedeceğini de bilme ihtimalim var;ancak bir kadının asıl aklından geçeni bulmak hissettiğini bulmaktan daha zordur.Çünkü akıl kronolojiktir ve en basit eylem de çok kapsamlı bir plan dahilindedir...
Benim durumumdaysanız zordur işiniz,yani karşınızdaki kadının düşüncesini tahmin etmek zorluğunun yanında yeterince de riskliyken,o sizin bunu öğrenmenizi istemediğinde söz konusu risk iki katına çıkar..Ne adım atmanızı bekliyor,seviyor mu,sevecek mi,hoşlandı mı yoksa etkilendi mi,bunların hiç biri asla en ufak şekilde gerçekleşmeyecek mi falan...Kadınlar neden böyle diye düşünmüyorum ama,çünkü bunun bir şekilde gerektiğini savunanlardanım;yani ölmeyi göze aldığını iddia eden birinin iddiasını kanıtlamasına fırsat tanımak için onu öldürmek zalimliktir,ama süründürmek ödüldür de mesela...
Kaçan kovalanır diye bir durum var mesela gençlerin kafasında,yani benim gibi iki tarafı da yormaksızın teslimiyeti,kaybedilebilecek zaman hatrına seçen insanlar için pek geçerli olmayan bir inanış diyelim biz buna..Ben hiç kaçmaya razı olamadım ki abi;bana bir adım gelene koşmazsam hainlik çünkü,üstüne üstlük bir de seviyorsam temelli aptallık haksız mıyım?
Yine de en ufak umut bulundurmamaktan daha mantıklı ama,bu doğru;yani sevdiğin kadının umurunda olmadığı kanaatine kapılmak yerine,ona olan ilginin farkında olup da görmezden geldiği veya buna benzer bir hisse kapılmak...
Bunlar benim için çok saçma,çünkü resmen çift taraflı bir tiyatro,hatta kimi zaman da bir savaş;kaldı ki savaşma seviş diyenlerden kim kaldı zaten.Kimse yolun sonu diyemedi gözlerimin içine bakıp da o yüzden mi hikayeler uydurdu diye düşünüyorum bazen de;çok şükür bana yalan söyleyecek dostlarım da yok çevremde,ayrıca onlar da dahil pek çok kişinin aşk hikayesini biliyorum,kantinci abla,okul güvenliği abi...
Ve dostlar affedin ama madem yazıyorum,
Kayıtsız da kalamayacağım;
O melek var ya,
Öyle işte...
Bir kadını nasıl mutlu etmeniz gerektiğini bilebilirim belki evet,tamam bir kadının sizi nasıl affedeceğini de bilme ihtimalim var;ancak bir kadının asıl aklından geçeni bulmak hissettiğini bulmaktan daha zordur.Çünkü akıl kronolojiktir ve en basit eylem de çok kapsamlı bir plan dahilindedir...
Benim durumumdaysanız zordur işiniz,yani karşınızdaki kadının düşüncesini tahmin etmek zorluğunun yanında yeterince de riskliyken,o sizin bunu öğrenmenizi istemediğinde söz konusu risk iki katına çıkar..Ne adım atmanızı bekliyor,seviyor mu,sevecek mi,hoşlandı mı yoksa etkilendi mi,bunların hiç biri asla en ufak şekilde gerçekleşmeyecek mi falan...Kadınlar neden böyle diye düşünmüyorum ama,çünkü bunun bir şekilde gerektiğini savunanlardanım;yani ölmeyi göze aldığını iddia eden birinin iddiasını kanıtlamasına fırsat tanımak için onu öldürmek zalimliktir,ama süründürmek ödüldür de mesela...
Kaçan kovalanır diye bir durum var mesela gençlerin kafasında,yani benim gibi iki tarafı da yormaksızın teslimiyeti,kaybedilebilecek zaman hatrına seçen insanlar için pek geçerli olmayan bir inanış diyelim biz buna..Ben hiç kaçmaya razı olamadım ki abi;bana bir adım gelene koşmazsam hainlik çünkü,üstüne üstlük bir de seviyorsam temelli aptallık haksız mıyım?
Yine de en ufak umut bulundurmamaktan daha mantıklı ama,bu doğru;yani sevdiğin kadının umurunda olmadığı kanaatine kapılmak yerine,ona olan ilginin farkında olup da görmezden geldiği veya buna benzer bir hisse kapılmak...
Bunlar benim için çok saçma,çünkü resmen çift taraflı bir tiyatro,hatta kimi zaman da bir savaş;kaldı ki savaşma seviş diyenlerden kim kaldı zaten.Kimse yolun sonu diyemedi gözlerimin içine bakıp da o yüzden mi hikayeler uydurdu diye düşünüyorum bazen de;çok şükür bana yalan söyleyecek dostlarım da yok çevremde,ayrıca onlar da dahil pek çok kişinin aşk hikayesini biliyorum,kantinci abla,okul güvenliği abi...
Ve dostlar affedin ama madem yazıyorum,
Kayıtsız da kalamayacağım;
O melek var ya,
Öyle işte...