Alptuğ'un Mekanı

13 Nisan 2015

10 Nisan 2015

Ben de çok aldatıldım,ölesiye,sessiz,karanlık,ölü..Şuan 15 yaşında dul bir kalbim var,tutmasam bağ-kur emeklisi bile olabilir bu kafayla,eczanede karlıyız en azından onunla da...
Ben öyle değilim,onu canlı tutmaya çalışıyorum,belki onun için onun asla olmadığı kadar çapkın olmaya çalışıyorum.Ama o eşşeğinki de(evet eşşek dedim yüreğime) öyle bir inat ki,''hiç yoktan''aldatılmış ama olmayanı aldatmayı da namussuzluk sayıyor.Kime hesap verebilirsin ki diyorum,lanet olsun kimse yok zaten..Ama dinleyen kim,o yine bildiğini okur biliyorum...

Tamam sen kazandın,evet doğruydu anladın mı,herkes yalan söyledi ama sen kazandın;evet unutmadın hala,hala seviyorsun aferin,aferin vazgeçmedin.Evet inat ettin insanlara,herkesi karşına aldın,bazılarını artık sevmediğine bile inandırdın;hakkını vermem lazım,sen diğerleri gibi yapmadın,öyle tam sevdin ki kendini hiçe saydın,yalnız ona odaklandın.Ama kabul et be yüreğim,ben seni çok seviyorum sevmesine de;ölü kaldı,kalan öldü içeride...
Saçmalama,aldatmak öyle mi olur,kusura bakma ama aldatacağın kişinin''olması''da gerekir;anlıyorum ihanet olur diyorsun bekleyeceğine söz verdin diye,ama bu sözü o sana verdirtmedi,aksine sen kendi kendine verdin..Kızma hemen,ben düşüncemi söylüyorum..Öte yandan bir Mecnun olamamaktan korkuyorsun,eğer değil vazgeçecek,vazgeçebilecek dahi olursan aşkın varlığını alenen yalanlamış olacağını düşünüyorsun,gerçek aşk yoktur diyenlere koz verip sana inanmayanları haklı çıkaracağını.Hepsini geçtim de aşktan utanıyorsun,bitirebilmekten...

Yalan söyleme,daha düne kadar demiyor muydun''Başkasını bilmem ama,eğer biri beni sevecek olsa sevmiyor olmama rağmen aşık olabilirdim sonradan da,bunu başarabilirdim''diye.Ve ben de inanıyorum buna,Alptuğ inanıyor..Yine dönüp dolaşıp aynı yere geldik ha gönül?eksiklere,eksiklerimize,Yok'a koyup dolduramadıklarımıza...
Diyor ya şarkıda''Herkes diyarında,muhabbetinde;bilmem bizi ne civara yazmışlar'',bu da aynı o hesap işte...

Karşılıklısız

09 Nisan 2015

Mümkün Atlar

Elde bu vardı ne yapalım,biraz şiir,biraz müzik,belki bir tutam sakal,biraz toz..Yani mümkünatı yoktu birini sevebilmemin,sevsem de sevilmemin;hele ki bu devirde,bu değil ama bir at almak bile daha mümkündü...

At..mümkün..mümkün-at..daha...

Belki de bir atım olabilirdi,adını Lavinya koyabilirdim mesela,yahut yine çağrışımlı birşeyler.Peki ya sahiden bir atım olsaydı günlük gereken miktarda birikmiş sevgiyi ona sunarak sıyrılabilir miydim bu sevme işinden;ki bu bile atımın beyaz olup benim de beyaz atlı prens ilan edilme ihtimalimden daha imkansız ama neyse..Prens demişken,eminim bir prens olsaydım bile halk beni kendi içerisinde aramaya kalkardı...
Ne diyorlar buna,sanırım trajedi;tarihsel olaylar,falandı filandı işte..İçinde hüzün de var,yani sanırsam öyle olması gerekir;cahiliye devrinde Ali Lidar okumak gibi birşey olurdu bu,hem imkansız hem inat...

Peki ya mümkünatı olmasının mümkünatı aşkımın,bir atım olması,atımı yarışlara sokup b*k gibi para kazanmak ve bana değil parama aşık bir kadın bulmaktan daha mümkün değil mi?Lütfen öyle olsun tanrım,atım olmasın,param da olmasın ama aşkım olsun..Pırlanta ve çiçeklere harcayacağım parayı dünyanın en iyi samanına harcamak istemiyorum,onca güzel söze karşı,sessiz kalmayı da geçtim ama yalnızca kişneyebilecek bir dost da istemem...
Vazgeçtim Allah'ım,atları sevmiyorum ben,hem korkarım da zaten eminim;mümkünatları seviyorum ben,derdim onlarla,derdim aşkla.Aşk mümkün mü benim için?sevip de sevilmek;evet zıt kelimeler kullanmadım,hem sevmek hem sevilmekten söz ediyorum...

Bu yazı da burada bitti işte,bir an için kendimi ikinci el,bayandan az kullanılmış at ilanlarının arasında bulmayı umarken size göre monolog da olabilir ama Allah'la yaptığım bu kısık sesli söyleşi beni tekrardan kendime getirdi..Atları sevin,ama kadınlara tercih etmeyin;at gibi kadın mı?at senin prensindir,doğrusu kadın gibi kadın!

07 Nisan 2015

Azınlığın Tutkusu

04 Nisan 2015

Senden Bana

Şuan önümde ne var biliyor musun?Hatıra defteri,ikinci sayfa,yeşil bir kalemle atılmış imza,üstünde ismin,üstünde bana sözlerin,belki de en iyisi''el yazın''..Ben senin kadar orijinal değilim kabul ediyorum,sana olan aşkımın yalnız bünyevi kısmı da olsa internet üzerinde.Niye diye sordun mu?haklısın,ben bile sormadım...
Umarım okumazsın bunu,umarım okumam,umarım okumazlar,dilerim anlamaya çalışmazlar...
Eski alışkanlıklara da başladım sayende,Cem Adrian,DUMAN,Teoman ve vesaire;unutmamışım da üstelik ezbere bildiğim o onlarca şarkıyı,neden acaba...

Ara sıra okurum o ikinci sayfayı,yalnızken,etraf karanlıkken ve gürültülüyken;sessiz olursa okuyamam,sen bilmezsin ben ağlama sesinden pek hoşlanmam,kendimin bile..Satır satır yorumlayacağım şimdi,ne yazdığını belli etmeden;biliyorum bu kendi bağrına kazık saplamaktan farksız,ama seviyorum,ama seni,seni...

Çok iyi biriyim di'mi ben?çok..Bilmiyorum,yani gerçekten demeyeyim ama tam anlamıyla iyi hissetmeyeli o kadar çok oldu ki,ne kadar olduğunu öğrenmek ister misin emin değilim,ama söylemezsem içimde çırpınacak tüm bu kelimeler,acıtırsam özür diliyorum...
En son 12 Haziran 2013 Perşembe gününün gecesinde,uykuya dalmadan önce mutluydum;güya ertesi gün çok..çok ama çok mutlu olacağım diye...Neyse neyse,tamam özür dilerim;biliyorum sen beni hiç üzmek istemedin,elinde olmadığını da biliyorum,diğerlerinin bana söylediğinin aksine kötü bir insan değilsin,olamazsın da inanıyorum..Umurumda mı sanıyorsun ayrıca..Her neyse...

Yanlış anlamak mı?Anlasam ne olacak ki,olabilecekleri görmedik mi zaten..Bilmediğin,bilmeyeceğin ve bilmediğimi sandığın dahi onlarca şey;hepsi de yanlış anlaşılma.Açık mı konuşayım?Eski sevgilinle karşılaşmamız,fotoğraf çekindiğimiz gün..Neyse,daha fazlasını bilme,bildiğimi de bilme...
Değerli olmak,böyle düşündüğünü biliyorum ve onca şeyin yanında tekrardan teşekkür ediyorum..Hani ben böyle sitem ediyor gibiyim ya,ediyorum ama sana değil,kadere falan da değil.Söylemiştim ya,sadece üzülüyorum,canım acıyor ve aralıksız içim sızlıyor.Şayet öyle olmasa durduk yere bunu yazamazdım,bu sıradan Cumartesi gününde...
Ve eğer dediğin doğruysa,değişmediysen,değişmediysem bahsettiğin gibi,fikrin değişmediyse;bana karşı eksilmemiş ve eksilmeyecek hislerin olmasını sağlamak güzeldi sana..Ve bu da sana hiç söyleyemediğim kelime,şimdi içimden geçiyor ve kendimi durdurmak istemiyorum..''Canım!''

Ve de canım,hala seni seviyor olmam iyi birşey mi senin için?Kafam yine karışık,bağışla..Ama ben yalnızca senin mutlu olmanı istiyorum,karşına seni benden daha çok sevebilecek birinin çıkıp gönlünü çelebilmesi için bile ne kadar dua ettim bilemezsin,ve bunun yanında ben başkasına aşık olabilecek kadar aşkı unutmadıkça sensiz,kimsesiz öleceğim..Zira bir zamanlar inanmıyordun,unutmayacağıma,hüzünle anacağıma,bir başkasını seveceğime;seni suçlayamam tabii,kimse inanmadı;ama böyleydi,böyle olacak üzgünüm..Üzgünüm dediysem sevdiğime değil,öyle işte...

Her mektup gibi,seninki de iyi dileklerle son bulmuş,başarı ve mutluluk;başarı henüz şimdiden oldu ve inan yalnızca sen dilediğin için olmuş olma ihtimali bile o kadar mantıklı ki.Peki ya mutluluk?Sen bunları yazarken benim sensiz mutlu olabileceğime inandığına inanmalı mıyım?Mutsuz değilim belki-yine sayende,ama''mutlu''da olamam,biliyorum;çünkü olamadım...
En basitinden bir örnek,beni gerçekten sevebildiğine inandıran bir kadın vardı-bu hikayeyi biliyorsun ama bilmediğin şeyler de var-ben ona herşey için izin vermiştim,yanlış şeyler de yapsa hiç kızmadım;sadece seni bana kötülememesini istemiştim,bir tek bu..Ve bir gece bunu yaptı,daha saniyesinde bütün ilişkilerimi kökünden kaldırdım,sırf senin için,oysa senin haberin dahi yoktu...

Şimdiyse sana hoşcakal demek istemiyorum,anla..Belki de şu postmodern şiirlerdeki gibi Facebook'tan dahi ekleyebilirsin yeniden beni;bu arada,ben seni değil sen beni engellemiştin... ☺

03 Nisan 2015

Sızlar

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )