Haddinden fazla bir sabah esintisi insanı yaralı kılan onca geceden sonra bunu hak etmiş miydim ona bile inanamıyordum.Bir tek bildiğim vardı esasında;bir yerlere gelince yaşadığın kadar ölmüyordun artık,birinden biri ağır basıp fark açmış oluyordu.Kimilerine yaşam denk gelmişti kimilerine ölüm,ama gerçek şu ki pek çoğunun ederi bu değildi... Uyku düzenin bozuluyor,sebepsiz yere sinirlenmeye başlıyorsun.Ne olacağını bilmiyorsun,daha çok ne zaman

Gerçek anlamda masumiyet, sadece gözlerden yansır.Şeffaf ve parlak olması yaşardığına işarettir gözlerin; masum bir hüzün hali ancak gözlerde bu kadar güzel yaşanır... Göz göze gelince kaçınan aşıklar vardır mesela,bu ise hayatın bize yaptırdığı tamamen sebepsiz ve basit bir inceliktir.Yaşamasaydık birşey değişmezdi belki;lakin yaşadık,iyi de oldu... Mutlu ve mutsuz gözleri ancak farklı insanlara bakarken ayırt edebilirsiniz; nefreti gördüğünde akan

Yine bir başka bayramın 1. günündeyiz.Yine mutlu insan profilleri sokaklarda,eğlenenler hatta coşanlar çoğunlukta.Herkes sevdikleri ile birlikte,hiç kuşkusuz herkes öyle.Ben de öyleyim aslında,ailem yanımda.Ancak benim gibi bir adamı uzun zamandır takip eden arkadaşlarım da bileceklerdir ki elbette bir sorun var,o da onun olmayışı.Bir gün de birileri çıkıp''Hep aynı bahane!''diyebilir,hakikaten de öyle zaten.Peki ya şu gün,gerçekten kime bayram?Deliye mi yoksa

Beni saçmalıyor bilenler,çekinmesin ve bir daha düşünsünler.Neden mi vazgeçmedim dersiniz,cevabın kesin olduğunu,birdaha değişmeyecek olduğunu,o kişinin asla öyle olmayacağını bile bile neden mi bekledim?Evet tüm bunlar boştan yereydi ve olmayacak bir duaya amin demekten de hiç farksız sayılırdı.Benim böylesine diretmemin sebebi içimde var olan bir inat değildir,sırf Mecnun gibi hissetme isteğimdendir... Mecnun gibi anılmak istedim ben,hatta ondan daha da

Sevmek sadece kuru bir gürültüymüş meğersem.Sevsem ne olacak,seviyorum ne olacak diyorum kendi kendime.Her gün özlemini çekip sürekli gözyaşı döktüğüm,kimin umurunda ki;tüm bunları yaptım yapmasına ama ne oldu,sevdim,bekledim,üzüldüm,ağladım ve pek çok şeyi kaybettim,kenara attım.Bunları yaptım evet,yine yaparım yapmasına ama ne fayda.Kimsenin bildiği yok,bilenin umrusadığı yok;umursayan da çıkıyor ama,ondan başkası merhem olmuyor.O desen;onun için söyleyebileceğim tek bir kelime,''bilmiyorum''... Dahası çıkmaz