Nerde gizli saadetim; söğüt mü altı, kenarı mı denizinYaşanan yer iyi gelmez, nerde olmadığındır meseleSevmediğin insanlarla ya da hüzünlü hatıralarla değilse doluYapayalnız olduğun bir balıkçı kulübesi de pek tabii okeydirYine de nerede benim saadetim, yani her ne yönde en azındanCamda beklediğin misafirin nerden geleceğini bilme ihtiyacı gibiYaklaştım mı? Sıcak? Soğuk? Umarım sıcaktır, donmak üzereyimAklıma gelmelerini engelleyemediğim kişiler burda

Keşke bir şeylerin çokluğu onları yeteri kadar kılabilseydi diye düşünüyorum bu aralar. Diyelim birisinin çok fazla arkadaşı var -ki bu o kişinin arkadaş tanımının ne olduğuna göre değişir- fakat kendisine yetmiyor; zira burada niceliksel çokluk ile niteliksel yeterliğin pozitif bir kolerasyona sahip olamaması durumu var. Benim zoruma giden, herhangi bir şeyin çok fazlasına sahip kimselerin -ki inanın para

Derin bir deniz gibi geriye çekilip seyretmek gerekiyor her şeyi, zira içlerindeyken mevzuların, aralarında insanların anlamıyorsun... Bıçağın nerden geldiğini.Ben anladım oysa, geç dahi olsa her şeyi; burukluk değil içimdeki artık, acı hiç değil, sadece... Bilirsin işte, anılarından başka bir şeyi kalmamış yaşlıların elde olmayan duygusallıklarıyla aynı kökenden bir şey işte.Denk gelmedikçe sıkıntı yok geçmişe, ki bu saatten sonra