Memnunum şimdiki halimden okuyucu, iki üç sağlam dostum var, haricinde yaklaşmak isteyeni bile yaklaştırmıyorum; bu onların suçu değil, n'apıyım tadı yok benim için insanların artık, karşımdakinin gözlerinde görüyorum kıymet verir bakamadığımı artık. Neden diyorum, neden benimle konuşmaya, bir şey paylaşmaya çalışıyorsun, çok mu lazım, ne değişecek hayatınızda, ben böyle iyiyim, kalsın... Bir daha olmaz. Çok ısrar ederlerse, istemeyerek

Bir şeyler sönüyor içimde, dillerine varmadığından herkesin sustuğu büyük eksiklerimi ta şuramda hissediyorum.Psikoloji dersi alanlar bilir, bunun adı ödünleme; köpek gibi çalışıyorum, gece gündüz, olması gerekenden daha fazla, daha hızlı ve hırslı. Başarı veya para budalası biri olduğum için değil okuyucu, satın alamayacağım koca bir geçmiş eksiğini, sürekli çalışıp bir şeyleri düşünmemeye gayret ederek.Öyle yalnızım ki okuyucu, dünyanın

Tadını unuttuğun bir şeyi canın istemez ya artık, tam olarak ondan işte; yeterince olunca bir şeyi, ona alışmak gibi değil de, sanki başka şeyleri yadırgamaya başlamak...Artık hasretini duymayacağım kadar bilmiyorum bir şeyleri, biraz rahat hissettiriyor bu, biraz mağara adamı. Atay haklıydı, boş yere çıkmamalıydık mağaramızdan, güneşten alabileceğimiz yok bizim.Üzüldüğüm şeylere "Bu böyle" dedim ve standardı onlar kıldım, artık

Önce düşüp sonra vurulmuş bir kuş gibiyim okuyucu, hem çok geç hem neyse.Görmüyorum sanıyorlar ama görüyorum, geçmişten, değersiz bazı yüzler beni dikizliyor, gençlerin deyimi ile stalk falan işte. Acaba toparladıysam bir kere daha tekmelemek için pusuda mı bekliyorlar. Eğer öyleyse üzgünüm, çünkü onlara umduklarını veremeyecek kadar uzağım her şeyden, toparlamak da buna dahil. Eğer bir şeyleri toparlayabilseydim okuyucu, evvela

Biraz geliyor her şey, bense nefret ediyorum bundan; sizler kanıksamışsınız canım ona lafım yok, olmasına yok ama doğrusu içerliyorum biraz beni acayip bulmanıza bu sebepten. Bir ben miyim deli? Bak sen şu işe.Ağza bir parmak bal çalma kıvamında, lütuftan öte olmayan sevgileriniz, dostluklarınız; bok var gibi inandımışsınız da kendinizi bunun olması gerekenliğine, biraz fazlasını uman ya çocuk ya