Tüm şansları biraz kaybetmişim gibiYanlış ve yabancı her şeyden bir tutamUnutmuşum gibi, unutulmuş veya neydiKalmamış değil de, hiç o kadar olmamış sankiBazen keşke diyorum zamana demirleyipYarınla dünün piç ettiği gibi bugünüİthalatı durmuş kalbimi yakıp ısınsam son çareEski deyip duruşum, eskiden var olduğundan değil bir şeylerinSadece, artık bilmek üstleniyor gassallığımı.Durgun suyun kiri gibi, samimi değil hiçbir şeyAda gerek duyulmamış

Ne konuşacağız şimdi biz seninle, ağzımızı açsak bir balkon demiri tadı, bakışlarımız -en azından benimkiler- gereğinden fazla anlamlı. Öyle güllük gülistanlık, gündelik konularda laflayıp kısa gülüşler ile ayrılacak mıyız yani? İki belirsiz tanıdık gibi. Sahiden bunu başarabilecek miyiz?Belki de geçmişte kalmalı aşkı da, dostluğu da, ıvır zıvırı da geçmişin. O kesif tat, senin değilse bile benim hep ağzımda

Bir süredir aklımdaydı bunu yapmak. Yarının ne getireceği bilinmez, belki bir şekilde hiç görüşemeyeceklerim olur içinizden. Tekil şahıs olarak yazacağım fakat bu yazı hepiniz için:Bilmeni isterim ki, kavrayamayacağın fakat eğer bunu yapabilecek olsaydın kendine çok daha saygı duyacağın kadar seviyor ve önemsiyorum seni. Şaşırır kalırdın yemin ederim, belki biraz korkutucu bile olabilirdi, "ne yaptım da bu kadar değer

Bugün, önceden de teorik olarak bildiğim bir gerçeği doğruladım. Sevdiğimiz insanlar, nesneler hatta durumlar; aslında hiçbirini sevecek kapasitemiz yok, yalnızca bizde uyandırdıkları his ve düşüncelerin iyi oluşunu seviyoruz. Bugün x bir arkadaşımı düşündüm birden ve dedim ki "Ne iyi kız ya, çok seviyorum." sonra da eğer benim gözümde iyi biri olmasaydı sevmeyecek miydim diye düşündüm ve cevabı kesinlikle

İnsan ne anlaşılabilir derecede garip değil mi okuyucu?Misal gece kalkıyorum diyelim, ardından yatağımın yanına geliyorum; aramda boşluk olmadığını ve tam orada durduğunu bilsem de üzerine bırakırken tereddüt ediyorum kendimi karanlıkta. Ne saçma di'mi, ulan orada işte yatak, nereye gitsin?Bir yandan ama belki de gider okuyucu, öyle insanlar gitti ki zira, öyle demirbaş bilinen dostlar o kadar orada değilmiş