Zamanımı boğuyor gece Bir mil gibi kıskacından Titreterek akıp giden o Son dünden de önce ve Saklamadan ölümünde Ezgisine sardığı iklimin Folloș ihtimal ve yazık ki En aşağı dededen kalma Tıraş bıçağı denli kör ve Manasızlığını sakınmaksızın Asla da tam etmeyeceğinin Bilincinde lakin asil umutların Neresine dönse yüzüm Kayboluyor döngüsü bütün One Man Show'ların. En son birine güvendiğimde

Yalnızlığı mutat edinmiş kalabalıkların en birbirleriyleyken bile imtina ile sakladıkları o pürüzsüz hüznün avcısıdır bu defa belki zaman. Kıblesi unutulmak olmuş zihinlerin dalga dalga boğuştuğu geçmişten güçlüdür umarım geleceğin sahi ve dev avuntusu. Üstüne yağmur gibi yağan fakat mermi misali de sert kötü ihtimallere karşılık sağlam bir umut bekliyor doğrusu insan şemsiye niyetine, nereye girerse girsin açılması tehlike

Çok da zor olmadı, Sağlıklı kalbe masajdan farksızdı Başıboş ve asla illümine olmayan Nitekim oldum olası dürüst Bir eylemdi tıpkı mevsimler gibi Titremedi ellerim bir daha hiç Özletmedi avluları o serinlkk Yapmamak imkansızdı zati Soğuk hava kokusu gibi Mağrur ve bilindik Bir o kadar da hür Dikenli benziyle gövdesini Çarmıh gibi kışkırtarak Avcunda sevgiler söndüren Bilahare uyku getiren

Emine Bulut'a ve kızına, gaspçıların öldürdüğü delikanlıya, Diyarbakır'da evlatlarını örgütten kurtarmaya çırpınan ailelere, Kaz dağları ve diğer talan edilen her türlü güzelliğe, naașı bir araba bagajında taşınmaya mecbur bırakılmış Eymen'e, geçtiğimiz senelerde ölüsü karaya vuran mülteci çocuğa, homofobik suçlara, Gezi'de ölen insanlara, kaçırılıp cesedi oraya buraya bırakılan çocuklara, Çorlu'daki tren faciasında ölen insanlara, Özgecan Aslan'a, Șule Çet'e, zehirlenen