Anlatmak kolay olsa anlatmazdım gibi geliyor, gerçi yazmayı saymazsak zorken de anlatabildiğim söylenemez ama yine de kendimle gurur duyuyorum. Bazen kendimi kendimle gurur duymaya mecbur hissediyorum, tıpkı zorla el öptürülen çocuklarca... Öylesine yalnızım ki bu yalnızlığı örtbas etmek için ota boka merak salıp kendini geliştiren fakat neticede kendi kendinelikten daha fazla bir şeyi olmayan biri gibiyim. Acıyorlar mıdır

Hepimizin eski defterleri var ister mecaz ister hakiki, benimkiyse ikisi birdendi. Bir yerde sabitçene duran aşağlık bir defter insana ne kadar zarar verebilirdi ki sözde. O defterden beridir sevdiklerimden aldığım her hediyeye ikinci bir defa bakar ve düşünürüm; şayet bir gün aramızdaki bu dostluk ya da her ne ise işte, o sona ererse bu hediyenin varlığı canımı ne