Bugün yine bazı şeyleri itiraf zamanı geldi de geçiyor... Bazen diyorum ki keşke hayat da bu kadar kolay olsa,hatta hayat bile değil de yalnızca karşındaki kadının seni sevip sevemeyeceğini bilmek;ne kadar mı?Sırf o bahsettiğin kadın onu sevdiğini bilmesin ve ürkmesin,kaçmasın diye yan sınıftaki bukleli kızın adını öğrenmek ve onu seviyormuş gibi bilinmek kadar kolay olsa mesela... Kadınlar böyle

Abi bazı kadınlar vardır tamam mı,bunların arkadaşlığı çok güzeldir.Hani çok samimi olmamana karşın en ufak bir şeyde de en iyi arkadaşın gibidir anladın mı.Gerçi bu tam da bir arkadaşlık meselesi değil,direkt içi güzel;ha belki de içinin güzel olduğunu sen öyle sanıyor,onu da sen öyle görüyor olabilirsin onu bilemem..Ama şöyle de bir nokta var ki sen bu sıcaklığı hissettiğinde

Bir inanç uğruna insanların gözlerine baka baka söyleyeceğim itiraflar ürkütücü yeterince."Seni seviyorum"un "Se"sini daha iyi bilirsiniz siz,bilmem anlatabildim mi?Gel ve bu ürkmüş bedenimi otoban sıcağında irkilmekten kurtar diyebileceğim insanların yanıtları kafamda belli bu bariz,hatta ve hatta öyle ki bu cevap geldikten sonra pişkince"Soru sormadım ki cevap veriyorsun"diyerek hayli ezik,mağlup ve hüzünlüce ayrılırım ortamdan... Korkum sevmeye değil de dile

İsmet ya,bizim İsmet,sizin İsmet,onların,şunların,bunların İsmet.Kız olan İsmet,hayır Erkek İsmet..İsmet işte,neye niyet kime kısmet.Ben hiç İsmet tanımadım hayatımda,dostum İsmet olmadı,zaten hiç sevgilim olmadı.Belki de yeryüzündeki İsmet'lerin büyük çoğunluğu yalnızdı,çoğu orta halli ve babası da memurdu mesela.Kısmen hepimizin içindeki de birer İsmet.Zira ismi gereği masum İsmet,mutaassıp bir ailenin suskun kızı gibi İsmet mesela,içinde de fırtınalar kopan belki de yanık bir