İlk Bakış Meselesi
Senelerdir muhabbeti yapılan şu ilk görüşte aşk geyiğine bi'açıklık getireyim;vardır ama sandığınız gibi değildir,yüksek muhtemel de ilgisi yoktur...
İlk gördüğünüzde haz etmediğiniz,ya da ısındığınız insanlar olur;istisnalar haricinde de çoğu zaman o ilk izlenim kalıcılığını sürdürür yalan mı?Aşkta da aynı strateji,ama bir farkla;kader siz onun gözlerine baktığınız anda kesindir,öncesinde de kesindir ama o tam olarak bir kanıttır,ancak yine muhtemelen sizin fark etmediğiniz bir kanıt.Daha evvel de söylediğim gibi sonradan iş aşka dönünce aslında o andan beri aşık olduğunuzu düşünürsünüz;ama sanmak değildir bu,çünkü zaten öyledir...Ek olarak kimisi o an da anlar ama kendini kandırır;biri korkusundan,diğeri gemişinden,öteki her ikisinden mesela...
Ancak hiç bir şey gözleri unutturamaz,Eren hocanın dediği üzere büyüklükleri değişmediği için değil hayır,içlerindeki değişmediği için...
Bu mevzunun hüzünlü olan tek kısmı,kişinin sadece bakışını,bize olan bakışıyla bir sanmamız;bize de öyle güzel bakıyorsa zaten her şey olması gerektiği gibidir,ama es kaza ki her zamanki güzelliğinden birine denk geldiysek mevzu orada patlar.Yine baştaki gibi biz fark etmeyiz patladığını,en sonuna kadar gitmek gerekir,son çizgisini de ölüm hariç biz belirleyeceğimiz için;seni sevmeyen bir kadının bir ömür peşinden gitmek,belki de en mantıklısıdır...
O bakışlarda neler kaybettim ben;aynı sigara ve uyuşturucu gibi,ne bir daha ilk etkiyi verdi,ne de daha iyiye gitti.Bunları karamsarlıktan söylemiyorum ama benim elimdeki buydu,size başkası gelir de diyemiyorum ama gelmelidir,bana da öyle..Şayet geldiyse kıymet bileceksin arkadaşım,senin kaybettiğin gözler için ben seni döverim;benim olmadan sahiplendiğimi,hiç etme çabasına girdiğin için...
Bugün de bana sorulan bir soru mesela;''Çok mu güzeldi?''Döneklik diyeni fena hırpalayacağımı belirterek söyleyeyim ki dillere destan değildi,ama ben güzellik de aramam zamane gibi.Kimi çok güzeldir de o kutsallık yoktur bakışında,bu teşhise göre prensese herkes aşık olacak diye bir kaide de yoktur.Bu arada kutsallık tam anlamıyla doğru kelime,sadece bizde kalsa da böyle anlarımız kesinlikle kutsal...
Vur emri gibi bir şeydir o ilk bakış,ama kendini,ama kendinden,ama ondan...
''Beni kendine aşık etti''demek gibi düşünün,eğer öyleyse onunla bir geleceğiniz olması kaçınılmaz iken bakınız benim gibi çoğu pervasız''aşık oldum''der çünkü hep korkar karşıdan,vur emrinin öldürebilmesinden...
Eğer en başa dönecek olursak(hani şu onun bakışını kendine sanma olayı falan vardı ya)bu sefer de pek çok hayatın yitip bitmesini sağlayanın basit bir yanlış anlaşılma olduğunu sanarız ama yanlış.-Çok karışık ama söz toparlayacağım-Özellikle kadınlara bakarken,hele ki ilk defa bakarken onların gözleri ayna gibidir,ona ne hissedersen onu görürsün,zaten aksi de çok mantıksızdır.Peki ya onun hissettiği?Zaten içine girmeye çalışırken bocaladığım o azınlık haricinde kim onun ne hissettiğini tam olarak anlayabildi ki?
Beyler beyler,
Siz odunsunuz ben değil;
Zira yalnız da olsam değer...☺
İlk gördüğünüzde haz etmediğiniz,ya da ısındığınız insanlar olur;istisnalar haricinde de çoğu zaman o ilk izlenim kalıcılığını sürdürür yalan mı?Aşkta da aynı strateji,ama bir farkla;kader siz onun gözlerine baktığınız anda kesindir,öncesinde de kesindir ama o tam olarak bir kanıttır,ancak yine muhtemelen sizin fark etmediğiniz bir kanıt.Daha evvel de söylediğim gibi sonradan iş aşka dönünce aslında o andan beri aşık olduğunuzu düşünürsünüz;ama sanmak değildir bu,çünkü zaten öyledir...Ek olarak kimisi o an da anlar ama kendini kandırır;biri korkusundan,diğeri gemişinden,öteki her ikisinden mesela...
Ancak hiç bir şey gözleri unutturamaz,Eren hocanın dediği üzere büyüklükleri değişmediği için değil hayır,içlerindeki değişmediği için...
Bu mevzunun hüzünlü olan tek kısmı,kişinin sadece bakışını,bize olan bakışıyla bir sanmamız;bize de öyle güzel bakıyorsa zaten her şey olması gerektiği gibidir,ama es kaza ki her zamanki güzelliğinden birine denk geldiysek mevzu orada patlar.Yine baştaki gibi biz fark etmeyiz patladığını,en sonuna kadar gitmek gerekir,son çizgisini de ölüm hariç biz belirleyeceğimiz için;seni sevmeyen bir kadının bir ömür peşinden gitmek,belki de en mantıklısıdır...
O bakışlarda neler kaybettim ben;aynı sigara ve uyuşturucu gibi,ne bir daha ilk etkiyi verdi,ne de daha iyiye gitti.Bunları karamsarlıktan söylemiyorum ama benim elimdeki buydu,size başkası gelir de diyemiyorum ama gelmelidir,bana da öyle..Şayet geldiyse kıymet bileceksin arkadaşım,senin kaybettiğin gözler için ben seni döverim;benim olmadan sahiplendiğimi,hiç etme çabasına girdiğin için...
Bugün de bana sorulan bir soru mesela;''Çok mu güzeldi?''Döneklik diyeni fena hırpalayacağımı belirterek söyleyeyim ki dillere destan değildi,ama ben güzellik de aramam zamane gibi.Kimi çok güzeldir de o kutsallık yoktur bakışında,bu teşhise göre prensese herkes aşık olacak diye bir kaide de yoktur.Bu arada kutsallık tam anlamıyla doğru kelime,sadece bizde kalsa da böyle anlarımız kesinlikle kutsal...
Vur emri gibi bir şeydir o ilk bakış,ama kendini,ama kendinden,ama ondan...
''Beni kendine aşık etti''demek gibi düşünün,eğer öyleyse onunla bir geleceğiniz olması kaçınılmaz iken bakınız benim gibi çoğu pervasız''aşık oldum''der çünkü hep korkar karşıdan,vur emrinin öldürebilmesinden...
Eğer en başa dönecek olursak(hani şu onun bakışını kendine sanma olayı falan vardı ya)bu sefer de pek çok hayatın yitip bitmesini sağlayanın basit bir yanlış anlaşılma olduğunu sanarız ama yanlış.-Çok karışık ama söz toparlayacağım-Özellikle kadınlara bakarken,hele ki ilk defa bakarken onların gözleri ayna gibidir,ona ne hissedersen onu görürsün,zaten aksi de çok mantıksızdır.Peki ya onun hissettiği?Zaten içine girmeye çalışırken bocaladığım o azınlık haricinde kim onun ne hissettiğini tam olarak anlayabildi ki?
Beyler beyler,
Siz odunsunuz ben değil;
Zira yalnız da olsam değer...☺