İnsanlığımdan utanıyorum,erkekliğimden,adamlığımdan,mesleğimden,birilerinin bana saygı duymasından utanıyorum;sadece adını bile bilmediğim bir fahişe evladı gencecik bir kızı katlettiği için,yaktığı için..., Onların yaptığını onlara yaparsam onlara benzerim;Ama Allah'ım sen de görüyorsun,haşa senin adaletinin geleceğinden şüphem yok ama nefsimin de hatrı var;ben aşık olmaya cüret edemezken türlü kötülüğü göz kırpmadan yapmaları gücüme gidiyor... Ben edeb-iyat yaparken,şiirler yazarken senin nimetlerine;onların sana karşı gelip

Ne ki şimdi sevda,istemem yan cebime koy hanım kızım..Hem sen bilmezsin;kaldırımlara basarken bile kontrol ediyorum artık,boşa çıkar su falan sıçratır,sırılsıklam olurum aşıklar gibi..Korkuyorum işte yalan mı söyleyeyim,bayağı beli açılmış çocuklar gibiyim;üstümü örtsem sıcak açsam soğuk,uyanıp dururum gece yarılarında... Ben aşkı hatırlıyor muyum ki sor bakalım,yalnızca bugün bitmiş bir sevdayı gördüm,cildimdeki bütün kan içime çekiliyor gibi geldi o kadar.Ama

Dolar da kanatlandı,beraberinde mazot,falan-filan..En azından dolmuş/otobüs durağında hayatımızın kadını/erkeğiyle karşılaşma ihtimalimiz artar.Cebimizde kalan üç-beş bozuklukla mutlu olmayı öğreniriz,susama-hamura gelen zamla şahlanan,midelerin gözdesi simitlerle... Doğalgaza da mı zam gelmiş,alırız bi'kuzine.Patates yaparız,kestane..Atarız meşeyi,gör bak nasıl romantik oluyor;bi'de uzanırız yan yana divana,örteriz yorganı şiir falan okuruz,öpüşürüz,sevişiriz... Elektrik de kullanmayız en olmadı,taş çatlasın otuz tane mum,iki kutu kibrit..Birbirimizin gözlerine bakarız,parıldayışını seyrederiz;kitap falan

Giden kalacak,kalan da gidene kızmayacak cesareti gösteremediğinden beri bu böyledir.Hep bi'ardına bakma ihtiyacı,hep bi'kursağında kalmışlık,tedirginlik..Mutluluktan dolayı hüzünlenmeye başlar insan,her mutlu olduğunda biteceğini anımsar,her yüzü güldüğünde ağlayacağını... Genelde köşe bucak kaçar,insandan,dosttan,aşktan..Başka çaresi yoktur çünkü,en azından o öyle sanar;sanki birini sevmeye,birine güvenmeye cüret etse şirke düşecekmiş gibi,sonucuna katlanmak zorunda olduğu bir kötülükmüş gibi... Korkak nesiller olduk biz,solumuzda kaygı sağımızda umut;kırık

Biraz sinirliyim,o yüzden açık konuşmamda da hiç sakınca yok; Güya ben adam olmaya başlamışım,bunu senden duyuyor olmak da hayli trajikomik,doğrusu hiç güleceğim yoktu... Sana da öneririm mümin kardeşim,mümin diyorum ama rahatsız olmuyorsun değil mi?Yalnız bak,öncelikle insan olmayı iyice bi'kavraman lazım,zor da birşey değil öyle..Anlayabileceğinden emin olmadığım için direkt senden birkaç basit örnek vereyim-ki bu örneklerin tamamı senin gibi''yeni