Eskiden de hayallerim vardı tabi,her insanın korkarak da olsa aklından geçirdiği pek çoğu umutsuz hayallerim..Ama hedefim yoktu.Basit şeylerdi bunlar,çoğu kişi için temel ve büyük değerler.Ne bileyim bir aşk,eş,yuva,bir çocuk,belki iki çocuk,belki ikisi de kız...Hayallerin de temellere dayandığını da,bu temellerin çok önemli olduğunu da bilmiyordum sanırım.Öyle ki tüm bu hayallerimi tek birinin üzerine kurmuştum,beni sevmemiş ve sevmeyecek,sevemeyecek bir kadın...

Dün Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nin LODOS Topluluğu'nun daveti üzerine ODTÜ'deydik, birbirinden güzel iki hanım bizi karşıladı;Merve Ercan ve Aslıhan Esmer,onlara da huzurlarınızda tekrardan teşekkürlerimi sunuyorum-ayrıca blogumuzu beğeni ile takip ettiklerinden dolayı da mutluyum-... Ufak bir tanışma faslının sonrasında röportajımıza başladık,böyle birşey beklemiyor olmama rağmen halihazırda düşündüğüm cevaplarımın olması beni rahatlattı doğrusu,ayrıca takdir etmek gerekir ki son derece yerinde

Sana müjdeli bir haberim var kız, hadi yine iyisin bak oldu istediğin... Hani yere göğe sığdıramadığım alelade bir aşkım vardı ya sana karşı,şu karşılığını değil depozitosunu dahi bir türlü veremediğin aşk vardı ya onu diyorum..İşte onu her yere sığdırabiliyorum artık,yanımda taşıma derdim de kalmadı ki oh ne ala;artık boşa yer kaplamadığına göre yüreğimde,senin gibi kiracıyla uğraşmaktansa veririm satılığa...

Aşk bahsi geçtiği kadar mutlu ve umut doluyken fark etmemiştim.Oysa sen bana bir darbe ki on yıl geriye götüren... Seninle aşkımın varacağını düşündüğün tek demokrasiyse manda himayesiymiş meğer.Seninle kurduğum tüm hayaller dahi Rönesans öncesi için geçerli olabilirmiş sadece.Sana yasak getirilmemiş,meğer tüm bu imkansızlıklar birer torba yasa teklifi,soru önergesiymiş... Çok mu politik hanım kızım,buyur sen yaz bakalım; Benim seni

Saat gecenin birine vuruyor,yatmış uyumuşsun çoktan umurunda olmadığım kim bilir kaçıncı günün gecesinde yine.Ben de yine sana yazıyorum,ama ben ne diye sana yazıyorum,bu kör vakitte,gözlerim yarım yamalak açılırken,beyhude düşler gerçekle karışıp beynimi kemirmeye başlamışken... Şimdi ben hala seni seviyorum,aşığım falan ilk günkü gibi-sıkıldım da artık defalarca dile getirmeye mecbur hissetmekten bu gerçeği-Ama lanet olsun ki şimdi beni sevsen