Bu satırları sizlere memleketimin balkonundan ay'ı ve yıldızları seyre dalaraktan yazmaktayım.Harbiden ay gibisi yok seyri edilecek,Ay'ın sararmış yüzünün belirtisiz parıltıları ardına boylu boyunca uzanarak düşlere dalmak bir başka.. Ay,sanki öyle bir masum,öylesine asaletli duruyor ki var ancak yok gibi bizleri aydınlatıyor göğün en derinlerinden... İnsanı bir çekinme hissi kaplıyor Ay'ın huzuruna çıkınca,herkesler ister istemez düşünme,huzuru hissetme ihtiyacı hissediyor.Öyle

Şimdi benimle gurur duyuyorsunuz eminim,ailem,dostlarım ve beni tanıyan sizler.Diyorsunuz ki bu çocuk şiir falan yazıyor ne güzel,bu yaşta birşeye tutunuyor;öte taraftan da neler neler atlattı,bıkmadı helal olsun diyorsunuz.Peki ya tam tersi olsaydı yine takdir eder miydiniz,ya da daha doğrusu kaçınız hala sevip,hala yanımda olup takdir ederdi?Hani helal dediniz ya,ben tüm bunları yapamasaydım,birşeylere karşı direnemeseydim ne olurdu? Takdir edilecek

Zor mu,güç mü;hiçbiri değilse,neden öyleyse?Anlık değil bu yaşamlık,olsa da olmasada olmayışıyla bile bir varlık.''Yine de''diye kemirmiyor değil insanın içini bu hammallık,sanki hayat hayat değil insan ise yaratık.Onca hayat varken şair oldum neden?Onca tat varken aşk dedim neden?Ya da en basitinden;neden cümlelerde buldum kendimi,yani daha doğrusu''Neden kendimde değildim de sonradan buldum?'' Sorduğuma bakmayın,istemiyorum da bu cevapları;bana vereceğiniz her bir

Artık herşeyin tamamıyla değişmiş olduğunun olumlu gözlemlerini almaya başladım.Sağlıkta tamamen yeni bir döneme çoktan girmiş bulunmaktayım,eğitim deseniz hakeza öyle... Diyeceğim o ki artık yeni bir stile,bir imaja ihtiyacım var,baştan aşşağı yapılanmış bir kişilik ve hayat.Aslında işler şu raddeye geldikten sonra tüm bunlar benim için çok kolay.Sadece kafamda kalan bir tereddüt;artık tamamen beyaz bir sayfa açma deyiminin gerçek olduğuna

İstek gibi hissediyorum kendimi,varım ama yokum sanki.Şu tipik romantik erkek algısı var ya hani;sözde herkesin beklentisidir o kişi,ama yokluğuna inanılır daha çok.Yazdığım şiirlere gelen güzel tepkiler,benim için neredeyse birer trajedi.Herkes inanmış böyle birinin var olmadığına;bu şiirleri ben yazdım,oysa ben ne bir masalım ne de bir yalan... Çok üzülüyorum sırf bu yüzden;kendimden çok benim gibi birinin düşleriyle gününü gün