Alptuğ'un Mekanı

12 Mayıs 2014

11 Mayıs 2014

Sen Unutma

Veda etmeden gitmek yakışmaz bana,her ne kadar o son anlar belki de kaldıramayacağım kadar duygu dolu ve hüzünlü olsa dahi.İşte o yüzden yine uzun uzun yazmak istedim sana;belki daha biryere gitmiyorum,ama giderken söyleyemem diye şimdiden yazmayı tercih ettim sana;
Çok çok seviyorum be güzelim,ne yapayım ah sen söyle!Vazgeçmeyi denedim be tatlı kız,ama istesem dile yapamazdım ve yapamadım.Bunu söylemek istemezdim aslında;ama keşke,keşke bir defa şans verseydin...

Belki biraz klasik kaçacak ama elimde değil güzelim;seni çok mu çok,seni çok seviyorum.Hatırlıyor musun bilmiyorum,hani o gün bana''Ben olmasam bile hep beni sevecek misin?'',''Hiç bitmeyecek mi?''diye sormuştun ya.
Evet be güzelim,evet hiç bitmeyecek.Sen ne yaparsan yap,karışamam;ama bil,ben hep senin için yaşayacağım.Belki birbirimizin yüzünü bile görmeyeceğiz bir daha,ama ne fark eder ki güzelim;ben ne senin bu denli güzel olduğunu unutabilirim,ne de sana olan bu aşkımı yitirebilirim.

İmkânsız gibi geliyor değil mi,hiç de değil aslında.Dua etmek gibi düşün;görmediğimiz Allah'a dua ettiğimiz gibi,göremediklerimizi sevmemiz bu kadar imkansız mı?
Değil,inan bana değil;şimdi olmaz belki,ama elbet birgün neden bahsettiğimi ve ne kadar doğru söylediğimi anlayacaksın inan bana.Seviyorum seni,bundan asla sıkılmam ve bıkmadan söylerim her seferinde.

Yazının başlığına aldanma lütfen,sadece başka birşey bulamadım.Bilmeni isterim ki ben seni asla ama asla unutmayacağım,hep kalbimin en özel köşesindeki sen olacaksın.Dilerim ki sen de unutmazsın beni,dilerim bundan yıllar sonrasında bile sende ufak da olsa bir iz bırakmış olarak kaybolurum tarihte;çok çok seviyorum seni,sonsuzdan daha çok belki.
Ve her ne olursa olsun yine seveceğim,herşeyi ve herkesi karşıma almam gerekse bile kanımın son damlası bile sana ait olan sevgimle dolu olacak.

Elveda demek istemiyorum,sana kesin bir veda etmek istemiyorum;kim bilir,umarım ki yollarımız birgün kesişir.İşte o zaman,daha başka bir şekilde belki;yani diyorum ki,umarım bir daha ayrılmayız ondan sonra...

Sen öyle güzel,öyle muntazamsın ki;
Kalbimin en derinine inmeyi başaran ve hatta çok daha derinlere inip kalp atışlarını bana hissettiren gözlerinden mi başlamalı seni anlatmaya,zamanı durdurup ruhumu peşine takan ve dünyanın bütün o karanlığını gölgesinde bırakan güzel mi güzel saçlarından mı,yoksa tek bir sözcük fısıldayışında bile hayatı dünyanın en güzel şarkısından farksız kılan o eşi ve benzeri bulunmayacak sesinden mi...

Ya da nasıl bitirmeli,o güzel mi güzel ellerinin dokunduğu herşeyin adeta senin güzelliğinle kuşandığından bahsederek mi,kalbinin gördüğüm tüm beyazlardan daha berrak oluşundan ya da insanlara başka hiçbir kimsenin hissettiremeyeceği iyi hisleri bir anda hissettirebildiğinden bahsederek mi,yoksa senin hiçbir sözle anlatılamayacağından,satırların ve kelimelerin senin yanında birer hiç sayılacağından bahsederek küçük bir''Seni seviyorum!''diyerek mi?

Öyle ya da böyle bitti işte güzelim,hikayem bitti benim;senin o dillere destan güzelliğin ve ruhunun o başka hiç kimsede bulamayacağım sıcaklığı bitirdi beni.Sen bitirdin beni;ama sen bitmeyeceksin,her yazıp çizdiğimde bir sen kalacaksın.
Güzelim,tatlım,meleğim benim;son defa değil ama bir kere daha söylemek istiyorum,seni seviyorum..!

Gece Yolcuları - Seninle Bir Dakika | izlesene.com

Bir Türlü

Yapmak istediğim hiç birşeyi bir türlü yapamıyorum bu aralar,kendi kendime kilitlenmiş gibiyim.Aslında hiç olmadığım kadar serbest hissediyorum belki,fakat benim kavgam kendimle sanırım.

Mesela tam mesaj atacak oluyorum ona;bazen aklıma iki kelime dahi gelmezken,bazen ise içimden taşan o sevgi dolu cümleleri tam da''enter''tuşuna basmak üzereyken siliyorum.
Ya da çok mu çok mutluyken,hem de sebepsiz yere;sonra uykum geliyor uyuyorum,şansa bak ki rüyamda yine o.Mutsuz olunur mu,elbet ki hayır;ama o rüya bitip her şeyin bir bu kadar daha gerçeğe dönüşmesine seyirci kalmak,işte bu berbat bir his.

Sonra mesela birgün oturuyorsun arkadaşlarla,keyifler süper şahane falan filan işte;sonra hiç alakasız bir anda kaldırımdan bir kız geçiyor,şansa bak ki saçları asla onunki kadar güzel olamayacak olsa bile onu andırıyor.Sonra birden bütün neşen kaçıyor,sebepsizce somurtmaya başlıyorsun bir köşede;millet de anlam veremiyor senin bu hallerine,zaten kimin aklına gelir ki.
Bazen de daha farklı durumlar olabiliyor,mesela;
Birgün sokaktasın,öylesine sessiz sakin koyulmuşsun bir yola gidiyorsun;garip bir şekilde aklında ilk defa hiç birşey yok,sadece dümdüz ilerlemektesin.Aniden istemsizce derin bir nefes alıyorsun ve etraftaki herşey nedensiz dikkatini çekmeye başlıyor;durduk yere ürküyorsun,ona benzeyen birini görene kadar.Sonra bütün bunlar bir anda bitiyor,sadece nefes alış-verişini hissediyorsun ve bir de onun metrelerce ötede atmakta olan kalbini.Ne ileri ne de geri,bir adım atamayarak ahmakça kalakalıyorsun ortada.Tam ağzın açılıp kelimeler dökülecek,her nasılsa sanki hiçbirşey olmamışcasına umarsız bir şekilde geri dönüyorsun ve gidiyorsun...

Bazen ise gerçek daha kötüdür ama,aslında hep kötüdür;
Onunla öyle saçma bir anda göz göze gelirsin,lakin bu birkaç saniyelik çakışma beyninde aralıksız tekrarlar boyu sürmeye devam eder.Onu hissedersin,sanki empati yapmış ya da kendini onun yerine koymuş gibi ama çok daha derin bir his.O olmak gibi birşey,ama 2. şahıs olarak.İlginç bir durumdur bu,ama o an için bu durumdaki garipliği düşünmektense hiçbirşeyi önemsemeyerek o anın akıcılığı ve mayhoşluğuna teslim olmayı tercih edersin...

Garip garip şeyler işte,insanın tam anlamıyla etkisiz kaldığı durumlar.Neredeyse hergün bu ve bunun gibi birsürüsünü yaşıyorum,artık kabullendim belki ama hala kötü hissettiriyor...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )

12 Mayıs 2014

Kitabımdan Okumak

Cevap Değil De...

Öylesine Beklemek

11 Mayıs 2014

Sen Unutma

Bir Türlü

Alptuğ'un Mekanı