Üstüme Düşen
Hep kendimden emindim belki,ama bu kadarı ilk defa.Üstüme düşen herşeyi fazlasıyla yaptım ben,içim çok çok rahat.Tamam belki bulunduğum şu gün imkansız bir aşkın içindeyim,belki notlarım ve de sağlığım düşüşte;ama hissediyorum,yaşama amacımı ve ben olma sebebimi tam olarak yerine getirdiğimi hissediyorum.
Hani bir uydurma vardı ya,sözde ergenlik döneminde kendi kişiliğini arıyormuş insan;diyeceğim şu ki,eğer bu dedikleri gerçekten doğruysa buldum ben kişiliğimi.
Dileyen beni böyle kabul eder,dileyen inkar edip hiçe sayar.Kendimden kuşkum yok,lakin başkalarından var;birlikte yaşamanın zorluğu da bu işte,aynı ortamlara girdiğiniz ve aynı çatı altında yaşadığınız insanların düşüncelerine göre hareket etmeniz gereken bir durumda onların düşüncelerini bilmediğinizde beyninizde ve ruhunuzda oluşan o bulanıklık hissi hiçbir şeyde yok.
Ya da düşüncelerine göre hareket etmenin çok daha ötesine yolculuk edelim sizinle,en basitinden sevgi olsun mesela.Sevdiğiniz birisinin size olan düşünceleri,belki de onu onun için sevdiğiniz o düşüncelerinden mi bahsedelim yoksa sizinle.
Bütün gün sus pus oturacağız anlaşıldı,çünkü nedendir bilinmez lakin kafası dağınık hepimizin.Ama bu böyle yürümez kabul edelim,biraz da dua.
Ne tuhafız ya biz insanoğlu!Hem birşeyi bilince bir zevki olmayacağını savunuyoruz,bilmeyerek yine zevksiz ve hatta korkulu bir şekilde yaşıyoruz.Ne yapalım,sonuçta kimse dedi mi hayata girmeden''Git öğren de gel!''diye bize...
Hani bir uydurma vardı ya,sözde ergenlik döneminde kendi kişiliğini arıyormuş insan;diyeceğim şu ki,eğer bu dedikleri gerçekten doğruysa buldum ben kişiliğimi.
Dileyen beni böyle kabul eder,dileyen inkar edip hiçe sayar.Kendimden kuşkum yok,lakin başkalarından var;birlikte yaşamanın zorluğu da bu işte,aynı ortamlara girdiğiniz ve aynı çatı altında yaşadığınız insanların düşüncelerine göre hareket etmeniz gereken bir durumda onların düşüncelerini bilmediğinizde beyninizde ve ruhunuzda oluşan o bulanıklık hissi hiçbir şeyde yok.
Ya da düşüncelerine göre hareket etmenin çok daha ötesine yolculuk edelim sizinle,en basitinden sevgi olsun mesela.Sevdiğiniz birisinin size olan düşünceleri,belki de onu onun için sevdiğiniz o düşüncelerinden mi bahsedelim yoksa sizinle.
Bütün gün sus pus oturacağız anlaşıldı,çünkü nedendir bilinmez lakin kafası dağınık hepimizin.Ama bu böyle yürümez kabul edelim,biraz da dua.
Ne tuhafız ya biz insanoğlu!Hem birşeyi bilince bir zevki olmayacağını savunuyoruz,bilmeyerek yine zevksiz ve hatta korkulu bir şekilde yaşıyoruz.Ne yapalım,sonuçta kimse dedi mi hayata girmeden''Git öğren de gel!''diye bize...