İçinden geçip de orda kalmayandır en kötüsü. Saadet ucunda düşecek gibi durur sana, ufacık bir rüzgarın itmesini beklersin tüm gün; önce tutulur boynun yukarı bakarken, bükülür ansızın, kalkmaz bir daha...
İçinde durduramazsın bazen de,
Kaldırmaz kalın kalbin;
İhtimal vardır kuyu ucu gibi merhamet,
İhtimal vardır dalga gibi atıp eriyecek.
Şehre camını kapamak olur belki de haksızlık, renkler içine sinmese bile; adı olmayan bir beklemek hayat, kutsal kitabın dediği oyalanmak; kapasan da camı orda dışarısı, örtsen de perdeyi vardır bir izi.
Ne varsa çok geçmeden...
Bitecek diye geri durmadan başlamaktan.
Yok mu diyorsun değeri, yok mu ölümden sonrası, boşa mı her şey, hiç mi? Cevap basit: Niye öyle olsun ki.
İçinde durduramazsın bazen de,
Kaldırmaz kalın kalbin;
İhtimal vardır kuyu ucu gibi merhamet,
İhtimal vardır dalga gibi atıp eriyecek.
Şehre camını kapamak olur belki de haksızlık, renkler içine sinmese bile; adı olmayan bir beklemek hayat, kutsal kitabın dediği oyalanmak; kapasan da camı orda dışarısı, örtsen de perdeyi vardır bir izi.
Ne varsa çok geçmeden...
Bitecek diye geri durmadan başlamaktan.
Yok mu diyorsun değeri, yok mu ölümden sonrası, boşa mı her şey, hiç mi? Cevap basit: Niye öyle olsun ki.
0 Yorum:
Yorum Gönder