Sankim bu hayatı daha önceden yaşamış da, sonra tekrar en başa dönmüş, kimseye de hiçbir şey dememeye yeminliymiş gibi anlatabildim mi? Bir anlamda gecmişe dönmek ve susmak, görmezden gelmek, her neyi ise onu yapmamak, muhtemelen de geçip gitmek. Geçmişin bu derece farklılaşması onu başkalaştırır, ama daha da çok yenileştirir mi bunu tartışmalıyız itinayla bu gece, metafizik muhabbeti yapmıyoruz

Aslında bu gece tam da sizlere rivayetten söz etmelik bir geceymiş şimdi fark ettim, okurken Adile Naşit'in sesini hayal etmenizi rica ederek bir masal edasıyla başlıyorum...  Evler zaman içinde, kalbur kan ter içinde, devler politikacı, bebeler atarlı iken... Adamın biri varmış, hani o hep olan bir adam var ya işte ondan (adam dediysem ak atlı yakışıklı prens falan değil,

Muhasebeye gitsem de çıkışımı mı verseler artık Leylam, vermesine vermesin ayrılık tabi de mevlam, gökte uçan kuştan çok daha yazık bana. Leylam dediysem yok öyle biri, olmasın da henüz, hazır değilim, zor gibi bir dönemdeyim ancak diğerlerinden çok kısa olacağına yemin edebilirim, yalnızca beklemeliyim az daha... Şeyi hatırladım bugün, vakti zamanında herhangi birisine verdiğim o kolyeyi, keşke vermeseydim;

Yeni bir kavram daha kandıracağım bu gece size, çok şanslısınız. Bi'gece eski arkadaşlarla bir park köşesinde bir araya gelmişsiniz de konu konuyu açmış, neticede senelerinizi tereddütsüz verdiğiniz kadına varmıştır. Kapamak istersiniz de kapanmaz işte o konu, kapanmış gibi görünüp hep aralık kalmıştır, mutlaka... O kadının bir şey paylaştığından söz ederler sevgilisiyle, bir fotoğraf. Zerre dinlemek istemez ve bitmesini

Sakin kafa düşündüm de; gariban emir kulu yerine darbeci asker, bundan daha büyük bir grup sahada olsa tek bir insan dahi dışarı çıkamaz, yalnız önemli noktalar değil en basit mahalle araları dahi askerle dolar, hükumet ve muhalefetten kimseler o an tutuklanır ve istisnasız tüm tv, internet, radyo, telefon bağlantıları hatta elektirik dahi kesilirdi. Ya gerçekten bir oyun, ya

Doların arttığını hissedebiliyorum.Birikmeyen bir şey varsa o da nedir biliyor musunuz?Güç.Güç bitmeye hep mahkumdur,ister yaşam enerjisi olarak düşleyin bunu ister itibar,gücünü kullanmamış bir kimsenin gücünün orada duracağı,ya da kazandığı güçlerin üzerine eklenip birikeceği bir düşünce,sizi bilmem ama bence ahmaklara göredir.Güçlenmek diye bir şey var evet,ama bu gücü olmayanlar için geçerli.Güçlü insan çoğu zaman hata yapar;ama az ama çok,nefis

Bi'gün gelir ve benlik,kendinin ihracatı haline gelir,binaenaleyh pek çok insan başkalarının da benliğini beraberinde taşır,buysa sergilendiğinde adı "anlamak"tır.Birilerini anladığımı düşünmeyi seviyorum,bu bana tarif edilmez mutluluk ve güç sunuyor doğrusu.Bi'kadeh şaraptan yahut bi'şişe biradan daha ileri olaraktan mesela,bi'yarabandından,bi'antibiyotikten daha iyileştirici olaraktan bi'insan... Bi'defa kendinin de insan olmasına dayanaraktan "Böyle de olunabiliyormuş,hem de ben gibiyken" dedirtmek büyük marifet birine,güç vermek

Koyunları düşünmeyin desem koyunları düşünürsünüz,peki ya beni düşünmeyin desem beni düşünür müsünüz?Çok kişiyi düşünüyorum ben,çoğunun içinde olduğu durumu,başta da sevdiklerim... Zor bir durum olduğunda,benim de bir dönem yaşadığım bir durum olduğunda ona bundan söz etmek iğrençlik gelir bana;ne bileyim,keşke onları gerçekten tam manasıyla anladığımı onlara düşündürtmenin benden kaynaklı olmayan bir yolu bulunsa.Sen tecrübene dayanaraktan "Her şey değişecek" falan

Diyojen'in askerleriyiz... Yürüyüş yolundaydım bir saat önce,Kafka yahut Çoklu Evren'e dair konuşmak için güzel bir akşamdı...İnsanlar,daha çok insanlar,en çok insanlar ve biraz da ben.Spirallikten uzak,tipik lineer bir edayla sorgulamaksızın bir sağ ayağını bir de sol ayağını öne atmakla mükellef olan boyuna insan.Yani ne bileyim sen bir yere gidiyorsun,bu yerin bi'ucu-bucağı da var ama umurunda değil,nereye gittiğini bile bilmiyorsun,hatta