Mücbir Sebepler
Daha öte ne sebep sunabilirim bilmem,sevdiğimi dersem gidecek,gider,kalsa bile şu anki gibi asla olmayacak;önceden de olmuştu çünkü,ondan farklı olmayacak.O vakit şarkıda dendiği gibi çözecek sevda bizi birbirimizden,ne yazık ki,yazık işte...
Öyle çok isterdim ki,hiçbir şey yokmuş gibidense binbir mutlak tasvirle ona olan aşkımı,sevgimi,düşkünlüğümü,sadakatimi,bilmem neyimi,her şeyimi işte;her şeyimi icra edebilmeyi.Ederim de,inanın ederim ve almaz da iki dakikamı bile;ama bu sevdanın karşılık bulmayacağını biliyorum,hiçbir dayanağım olmasa da hislerime güveniyorum,beni bu vakte,bu deme getiren de onlardı zati...
Demesine derim de sebebim haddinden mücbirdir ezer geçer beni,haklar,alaşağı eder;onun aklında,fikrinde,falanında-filanında zerre kötü intiba bırakmak ve aramızdaki artık her neyse,aramızdakine gelecek tek bir zevalin hükmünü alamam ben,bu yükü barındıramam...
Yine bir şarkıda "Ayrılık da sevdadandır" der ama zaten,varsın ayrıyız,varsın yakınız,varsın bir şey bilmiyor;yine ki bu benim işlediğim,sevdanın en hür ve dik alasıdır şüphem yok...
Belkim ben de bir tevatür olarak tarihteki yerini edinecek ve kimilerinin düzmece bulacağı basit bir adamımdır köşe bucak tamara uğramış sevda ve kavgalarımla;bu vakit içimde bir çiçek açacak olsa,öyle ki şuan yazmakta olduğum senaryonun başrolü gibi...
Ben ona sevdiğimi söylemeden yaşarım,hayata devam ederim,nefes alıp veririm;lakin edemem işte,neyi-niye edemem orası size kalmış...
İnsanların sevilince canı yanarmış gibi geliyor,tecrübe denen zıkkımımla sabit;can yakmanın lüzumu yok,aşık iblise dönüyorsa aptal birinin fikrinde dahi olsa,susmak lazım gelir belkim,başrol gibi,mücbir sebeplerle...
Kanser,ur,tümor tarzı bir menem bu duygusal olarak;bunla yaşamak zorundaysak yaşarız napalım,aslında değiliz de işte;söyletmeyin be,aşk adına onu kaybettirmeyin bana...
Öyle çok isterdim ki,hiçbir şey yokmuş gibidense binbir mutlak tasvirle ona olan aşkımı,sevgimi,düşkünlüğümü,sadakatimi,bilmem neyimi,her şeyimi işte;her şeyimi icra edebilmeyi.Ederim de,inanın ederim ve almaz da iki dakikamı bile;ama bu sevdanın karşılık bulmayacağını biliyorum,hiçbir dayanağım olmasa da hislerime güveniyorum,beni bu vakte,bu deme getiren de onlardı zati...
Demesine derim de sebebim haddinden mücbirdir ezer geçer beni,haklar,alaşağı eder;onun aklında,fikrinde,falanında-filanında zerre kötü intiba bırakmak ve aramızdaki artık her neyse,aramızdakine gelecek tek bir zevalin hükmünü alamam ben,bu yükü barındıramam...
Yine bir şarkıda "Ayrılık da sevdadandır" der ama zaten,varsın ayrıyız,varsın yakınız,varsın bir şey bilmiyor;yine ki bu benim işlediğim,sevdanın en hür ve dik alasıdır şüphem yok...
Belkim ben de bir tevatür olarak tarihteki yerini edinecek ve kimilerinin düzmece bulacağı basit bir adamımdır köşe bucak tamara uğramış sevda ve kavgalarımla;bu vakit içimde bir çiçek açacak olsa,öyle ki şuan yazmakta olduğum senaryonun başrolü gibi...
Ben ona sevdiğimi söylemeden yaşarım,hayata devam ederim,nefes alıp veririm;lakin edemem işte,neyi-niye edemem orası size kalmış...
İnsanların sevilince canı yanarmış gibi geliyor,tecrübe denen zıkkımımla sabit;can yakmanın lüzumu yok,aşık iblise dönüyorsa aptal birinin fikrinde dahi olsa,susmak lazım gelir belkim,başrol gibi,mücbir sebeplerle...
Kanser,ur,tümor tarzı bir menem bu duygusal olarak;bunla yaşamak zorundaysak yaşarız napalım,aslında değiliz de işte;söyletmeyin be,aşk adına onu kaybettirmeyin bana...
0 Yorum:
Yorum Gönder