Siz ki benim seveceğim kadını aldatıyor,benim şiir yazacağım kadına küfrediyor,benim sarılacağım kadına vuruyor,belki de benim uğruna canımı feda edeceğim kadını katlediyorsunuz..Sonra aşk yok diyor kadınım benim,sen de haklısın tabi güzelim..Bütün erkekler aynı oluyor sonra,bütün erkekler onursuz,gurursuz ve şerefsiz;ben ise susup kalıyorum,çünkü hala size erkek diyebiliyorlar... Siz varken ben neyim ki bilader,bir hiçim resmen..Doğru ya kimse sevemez çünkü bu

Çok mu biri gelse, gelse dayansa kapıma, ayaklarında bir çift pembe terlik, saçları dağınık-düzensiz, yanaklarının makyajsız, utangaç pembeliği ve belki de gamzelerinin güzelliğiyle, gözlerinde sevgi ile. Hayır der miyim o aşka, susar kalırım yanında. Anca çay demler şiir yazarım; ömründe çay içmemiş ben, onun sevgisiyle bir yudum alırım... Gelse yanıma aniden, yabancısı olduğum karşılıklı aşkta bir kadını tanırım...

Şair adamız tabi biz,savaşa değil aşka hasretiz;armut toplamasa bile elimiz,laf gereği yine''süt çocuğu''biliniriz..Derim laf söz olmasın,kavga kıyamet çıkmasın der susarım karşılarında.Anlayamayanlar,artı olduğunu bilmedikleri sahte eksilerle kendi kendilerini avuturken izin veririm,kendilerini güçlü sanıp gaflete düşmelerini izlerim..Cevap vermem lafın altında kaldım sanarlar,veririm suçlu bellerler;ben de güler geçerim,bu sefer pişkin zannederler... Sahi ne biçim bir adamım,zannedersin ki batağım.Böbürlenme sanar benimkini insanlar,oysa

Bir sancı tutmuş yüreğimi ki,aman sorma ötesini;tıpkı boşa gitmiş herşey gibi,geride bıraktı da gitti..Ne de sevmiştim bir zamanlar, aklıma geldikçe yırtılır hala sol yanımdaki boşluklarla dolu aşk defteri.. Bir of çekimi ötede,geçmişin ruhuma öldürücü busesi.Boş sevgi yoksa da boşa varmış,bir başkasına sunsam sonsuz mutluluğu geri alacağım kadarmış;el kızına gönül verince tanırcasına,zarar ziyan kalmış en sonunda... Onlar uyardı;eşim dostum,canım

Hem istiyor hem de kaçıyor gibiyim biliyorum,işin aslı şu ki gerçekten çok korkuyorum;aynı şeylerden hem de,attığım her adımın yine boşluğa düşürmesinden,yine elimde kalmasından beyaz bir gülün bir başka karanlık günün sabahında,ya da yine şiirlerimi hitap ettiğim kişinin boşa çıkması,ölüp de öksüz bırakmasından... Yorulmuştum,hala da toparlayamadım,ancak bir daha yıkılırsam bahsini dahi açmayın..En çok korkum da biliyor olduğumdan;bir daha boşa

Çoktan çıkmalıydı üzerine alınmalık bir sevgi karşıma,aldanmalık değil yalnız,alınmalık bir sevgi..Öyle olmalıydı ki yanlış anlayamamalıydım,onun bile yanlış sandığı bana olan aşkını doğrulamalı,yani yaşatmalıydım... Deseydim içimden,sanki bana geliyor ve benimmiş gibi türlü sevgi sözcüklerini;bana geleceğinden emin olmalıydım,beklemekten bile korkmayacak kadar emin duygularla olmayana,olacağına inanaraktan sarılmanın heyecanı ve o hafif suni mutluluğuyla yani... Üzerime alınmalıydım birisinin de''Seni seviyorum!''deyişini,bunu becerebilmeliydim;yani bir

Hadi şu vakit bi'yıldız kaysın,kaysın ve birisi çıksın ortaya.Benden sevilmek istesin birisi,aşk istesin hem de en sonsuz olanından bir tane.İstesin ki o uyurken uzunca sevgi mesajları gönderip sabaha ilk ben karşılayayım onu,istesin ki kimseler benden çok sevemesin onu.Şiir yazayım,çay demleyeyim,ihtiyacı olduğunu hissetmeden yanında olmamı istesin,sarılacak bir çift kol,yaslanılacak bir omuz,dert dinleyecek ve bıkmayacak bir yürek istesin mesela... Biri

Bilmiyorum belki de korktum,aynı şeyleri aklıma aldım olur sandım,geçmişten korkup gelecekten kaçtım belkide bilmiyorum..Aama bilmek,bilip de buna bir son vermek isterdim emin olun... Sizlerin gördüğü,pek çoğunuzun övgülerle karşıladığı bu ben en gerçek benim evet doğru,işin kötüsü de bunun doğru olması ya zaten.Yazarken rahatım,ben yazıyorum,okuyan okuyor ve herkes istediğini düşünüp yapıyor.Ancak her ne zaman gerçek hayata,yani sizlerin,ya da onların

Sevesim var yine eskisi gibi,ancak onu değil çok daha başka birini;hayallerimi gerçekleştirmek,yani onun hayallerini gerçekleştirmek istiyorum.Şimdi olduğu gibi değil de,yine eskisi gibi birini düşünerek,onu ve ona yazmak istiyorum yazımı şiirimi..Ben kendimi bilmiyor muyum bilader,yine yapabilirim aynısını;yorgunum belki ama asla korkak değilim,ürkekliğim ise vakur dünya insanlığından gelme... Bir kendime bakıyorum,insanların da dediği gibi''vay be'',diyorum böylesine sevmişim.Sonra bir an oluyor

Bana göre bir kadın; Sadeliktir bence kadın,baştan sona bir sadelik... Erkeğe kendini hatırlatandır kadın,aklını başından alıyormuş gibi görünüp aslında herşeyi yerli yerine getiren,yani sevmesi gerekene kendini sevdirendir..Kadın bir ihtiyaç değildir ama bir kadına aşık olmaya kesinlikle ihtiyaç vardır;bütün bir hayatın değerini anlayabilmek,hatta bazen bir adam olabilmek için... Hergün kendini kandıranlar köşe başlarında;şu''Ben kötü bir kadınım!''furyasına tutulup serserilere sığınan,en

Alev gibi yanaşır yamacına,yanmayı göze alarak ısınır,mutluluğunu baki sanarsın.Yansam ne olur dersin kendi kendine,en fazla birazcık fazla ısınırsın.Neden mi?Çünkü sen adamsın,çünkü sen kadınsın;çünkü sen,sanılmadığın kadar insansın...İtiraf etmedin,kaçtın,saklandın,sığındın,boğuldun ve de yandın.Dışında patlamış o saçma gözüken delicesine mutluluk;insanlar senin salak olduğunu çıkarırdı düşününce,oysa senin için buzdu,yanaştırmadın kimseyi ve göze alamadın gerçeğin görülmesini... Seni yakıştıramadılar bir türlü;seni ve sebebini bilenler vardı,bilmeyenler

Şöyle bir dönüp baktım yine geriye ve yeniden okudum eski yazdıklarımı,ben yazdığım için de teker teker hissettim tüm duygularımı yeni baştan,herşeyi tazecik anımsadım adeta.Sonra bir de olduğum yere baktım ki bomboş,kimse yok geride kalanlardan;var aslında ama sadece izlerinden ibaret artık,ki izler olsa da bir anlamı yok..Böylesi daha iyi biliyor musunuz,çünkü çekip gidebilme şansı her zaman erilmez insana.Ha dersiniz