Yalnızlık Paylaşılmaz...

Bazen en iyisi yalnızlık be bilader,insanlar çok çekilmez olabiliyorlar.Hele bazı tipler vardır,derdinin ne olduğunu anlamaz ama anladım derler ve münasıp yerlerinden çözümler uydurmaya başlarlar.Sorarım size,sizi sizden başka kim anlayabilir?Kimse mi dediniz,evet doğru dediniz.Sizi tam olarak anlayabilmeleri için tamamen sizin yaşadığınız şeyleri en ufak ayrıntısına kadar yaşamaları ve sizin düşünce tarzınıza sahip olmaları gerekir.Bu hangi açıdan bakarsanız bakın kesinlikle imkansızdır.Sizi anladığını savunan kişinin düşündüğü şey muhtemelen''Yazık lan,ne hallere düşmüştür kimbilir şimdi.''gibi bir acıma duygusudur.Sizi bilmem ama ben bana acınmasından nefret ederim,acınacak bir yanım yok çok şükür ama bu yine de beni aşırı kızdıracak bir davranıştır.Düşünsenize biri sizin yanınıza geliyor ''Vah vah vah!!!Ne hallere düşmüş adamcağız'' diyor,siz de düşünürsünüz tabi''Ulan kötü birşey oldu da benim mi haberim yok!''diye ve endişelenirsiniz.Bu kişilerle başa çıkmanın iki yolu vardır,1.si kulak asmamak.Ama eğer benim gibi biraz agrresif biriyseniz 2. yöntemi denemenizi tavsiye ederim.2. yöntem ise kısasa kısas yöntemi,yani o size her ne yaparsa sizde ona aynısını yapacaksınız ve o da tam olarak olmasa bile sizin hissettiklerinizi hissedecek ve birdaha yapmayacak.Olur ya yapıverir hani,işte o zaman o kişiyle iletişiminizi kesin derim.Çünki o kişi muhtemelen pisikolojik bir rahatsızlık geçiriyordur,başınıza daha çok bela açabilir.Bu yazımızı başlığımızla aynı isimdeki mülkemmel bir parça ile sonlandırıyoruz,hepinize iyi günler dilerim...