Yoksa O?
Hayat ne garip,biliyordum ama şaşırmaktan kendimi alamıyorum..
Zira çok değil en fazla 1 ay öncesine kadar uğruna onca şey yazdığım,yaptığım ve yaşadığım kadınla,onun da arkadaşı olan bir kadının hayatıma girmesini konuşuyoruz şu sıralar...
Bitirmek tam anlamıyla budur işte,hem de temiz şekilde;öylesine bitirmişim ki içimdeki bu aşkı,ona başka birisine aşık olmaktan söz ederken geçmişi anarak dahi sızlamıyor yüreğim,aksine geçmişte olmadığı gibi aptal bir sırıtma hakim yüzümde..İnsanlar çok yanlış biliyor bu konuyu,bitirirsen bir daha yüzüne bakmamalısın falan;tıpkı diğerleri gibi bu karar da saçma,bir zamanlar sevdiğin kadına şimdi sevip sevmediğini bilmediğin bir kadının gözlerinin güzelliğinden yine aynı cümlelerle bahsetmek mesela,pişkinlik değil aksine saygıdır bu,gurursuzluk değil asalettir lakin bilene...
Ayrıca''Yoksa o?''diye değişik bir soru da belirdi içimde,zira yıllardır her an hayal ettiğim ve aklımın bir köşesinde duran o ihtimal üstelik de ben gerçekleşmesinden tam da ümidi kesecekken belirdi gibi sanki..Güzel gözleri var,dünya kimin umurunda ki;ayrıca bir su damlası kadar masum saf ve temiz...
Yoksa o mu diye geçiriyorum bu doğru insan,emin olmaktan da korkuyorum bir yandan...
O kadar garip ki şu sıra;onu ilk görüşüm de düne dayanır,nedense yüzünü dahi hatırlayamazken tek bildiğim arkası turkuvaz önü beyaz kısa kollu T-Shirt,bugünse onu tam da bunları kullanarak aradım.Aslına bakarsanız sıradan bir kız işte,bi'hikmet olmalıydı ki beni aramaya itti..Tam masallardaki gibi değil mi?Hani şu üvey ailesinden eziyet gören kızın bal kabağıyla şatoya gidip salak gibi ayakkabısını düşürdüğü,prensin de onu onunla arattırdığı.Böyle anlattığıma bakmayın,masalları severim;sadece hüzünlü takıldığımdan olsa gerek,bana hep buruk gelir,ben de kaçarım...
Şunu var ya anlatsam kimse inanmaz,''Hadi lan''derler''Uydurma!''Çünkü çok şey uydururum ben,çok hayal kurarım;gerçekleşmeye çoğu zaman yakındır ama hep kaybederim,kaybettiğim şey umut olmadığı için de bir gün gerçekten kazanabilmek için yine devam ederim...
Kötü senaryolar işlemiş tabii içime,şayet ki inanırsam ve olmazsa bu sefer gerçekten yıkılırım gibime geliyor(öncelerinde yıkılmadım da sanki)Ve en zoru bir daha ayağa kalkmayı isteyebilmek,ama ben isterim;bünye alışık ne de olsa,neyse neyse..En fazla ikinci bir defa tatlı bir kızın reddini alırız,bu da birşeydir inanın bana;züğürt tesellisi gibi de değil,birgün anlarsınız...
Kız sahiden tatlı ayrıca,saf,sade;tıpkı yalnızca iyi bilenlerin yeterli kıymeti gösterebileceği nadide bir mücevher gibi...
Bakıyorsunuz aşık mı oldum?uydurmayın(öyle dediysem de inkar etmiyorum)Hem zaten insan aşık olduğu an anlamaz,sonra dönüp geçmişe baktığında her an zaten aşıkmış gibi şekilleniverir''çoğu zaman''Yani aşık olduysam yahut olursam da amenna,çünkü birşeye,birine kendini adayıp bağlı olmayınca hayat sahiden anlamsız;bana göre özgürlük birini dilediğince sevebilmekten ibaretken bu çok da normal bir durum...
Zira çok değil en fazla 1 ay öncesine kadar uğruna onca şey yazdığım,yaptığım ve yaşadığım kadınla,onun da arkadaşı olan bir kadının hayatıma girmesini konuşuyoruz şu sıralar...
Bitirmek tam anlamıyla budur işte,hem de temiz şekilde;öylesine bitirmişim ki içimdeki bu aşkı,ona başka birisine aşık olmaktan söz ederken geçmişi anarak dahi sızlamıyor yüreğim,aksine geçmişte olmadığı gibi aptal bir sırıtma hakim yüzümde..İnsanlar çok yanlış biliyor bu konuyu,bitirirsen bir daha yüzüne bakmamalısın falan;tıpkı diğerleri gibi bu karar da saçma,bir zamanlar sevdiğin kadına şimdi sevip sevmediğini bilmediğin bir kadının gözlerinin güzelliğinden yine aynı cümlelerle bahsetmek mesela,pişkinlik değil aksine saygıdır bu,gurursuzluk değil asalettir lakin bilene...
Ayrıca''Yoksa o?''diye değişik bir soru da belirdi içimde,zira yıllardır her an hayal ettiğim ve aklımın bir köşesinde duran o ihtimal üstelik de ben gerçekleşmesinden tam da ümidi kesecekken belirdi gibi sanki..Güzel gözleri var,dünya kimin umurunda ki;ayrıca bir su damlası kadar masum saf ve temiz...
Yoksa o mu diye geçiriyorum bu doğru insan,emin olmaktan da korkuyorum bir yandan...
O kadar garip ki şu sıra;onu ilk görüşüm de düne dayanır,nedense yüzünü dahi hatırlayamazken tek bildiğim arkası turkuvaz önü beyaz kısa kollu T-Shirt,bugünse onu tam da bunları kullanarak aradım.Aslına bakarsanız sıradan bir kız işte,bi'hikmet olmalıydı ki beni aramaya itti..Tam masallardaki gibi değil mi?Hani şu üvey ailesinden eziyet gören kızın bal kabağıyla şatoya gidip salak gibi ayakkabısını düşürdüğü,prensin de onu onunla arattırdığı.Böyle anlattığıma bakmayın,masalları severim;sadece hüzünlü takıldığımdan olsa gerek,bana hep buruk gelir,ben de kaçarım...
Şunu var ya anlatsam kimse inanmaz,''Hadi lan''derler''Uydurma!''Çünkü çok şey uydururum ben,çok hayal kurarım;gerçekleşmeye çoğu zaman yakındır ama hep kaybederim,kaybettiğim şey umut olmadığı için de bir gün gerçekten kazanabilmek için yine devam ederim...
Kötü senaryolar işlemiş tabii içime,şayet ki inanırsam ve olmazsa bu sefer gerçekten yıkılırım gibime geliyor(öncelerinde yıkılmadım da sanki)Ve en zoru bir daha ayağa kalkmayı isteyebilmek,ama ben isterim;bünye alışık ne de olsa,neyse neyse..En fazla ikinci bir defa tatlı bir kızın reddini alırız,bu da birşeydir inanın bana;züğürt tesellisi gibi de değil,birgün anlarsınız...
Kız sahiden tatlı ayrıca,saf,sade;tıpkı yalnızca iyi bilenlerin yeterli kıymeti gösterebileceği nadide bir mücevher gibi...
Bakıyorsunuz aşık mı oldum?uydurmayın(öyle dediysem de inkar etmiyorum)Hem zaten insan aşık olduğu an anlamaz,sonra dönüp geçmişe baktığında her an zaten aşıkmış gibi şekilleniverir''çoğu zaman''Yani aşık olduysam yahut olursam da amenna,çünkü birşeye,birine kendini adayıp bağlı olmayınca hayat sahiden anlamsız;bana göre özgürlük birini dilediğince sevebilmekten ibaretken bu çok da normal bir durum...