Untitled Yazı

Untitled Yazı

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Kendi gözlerine bakabilsen ne söylerdin okuyucu? Daha zor bir soru da: Sen onu söylediğinde, kendin sana ne cevap verirdi?Ben gördüm çünkü biliyor musun. Sanki bir seçenekmişçesine cazibesine kapılıp yavaş yavaş hiç istemediğim, benle alakası olmayan, berbat ve kötü birine dönüşüşümü gördüm. Neyse ki en azından bu konuda akıllı bir adamım, bir gün kendimi tanıyamayıp pişman olacağımı bildiğim için

Kale

Kale

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Boş, soğuk bir kalenin üstünden bakıyorsun dünyaya, havanın kapalı olduğuna inanarak. Sana kızmıyorum, o kaleyi oraya dikme sebebini en iyi ben biliyorum, neden almadığını kimseyiEski halin yok, haklı endişen; değil top tüfek, biri parmağının ucuyla dokunsa düşeceksinBir kere daha kaldıramazsın, bu tek ihtimal yüzünden de bir gün, kale sen olacaksın. Baksana şimdiden yok farkın; boş, yalnız, yankılı ve yanış; eskimiş

Durmam İçin Bir Sebep

Durmam İçin Bir Sebep

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Ben üç tür gitmek tanıdım şu dünyada:Bulunduğu yer değişir belki diye gidenlerGittiğim yerde değişirim belki diye gidenlerBir yeri değiştirmeye gidenlerAma aklıma bir şey takıldı sayın okuyucu; sence kim, gitme arzusunu çevresinden saklama kaygısı gütmeyenden daha isteklidir ki gitmeye... Yani bazen de mesele gitmek falan değildir, durmaya değecek bir parça neden ararsın, herkes gitmeyi istediğin için sana köpürürken bile

Son Andan Alıntı

Son Andan Alıntı

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Başım döndü, beni bir odaya aldılar Son yüzler gördüğüm, bir el göğsümdeÇok yabancı, soğuk, tepede beyaz lambaÜşüdüm, anlayamazdım. Keşke tanısaydımGözlerim kanıyor, ordaymışım gibi içine bakıyorBiliyorum değilim, çoktan soğudu bedenimKeşke tanısaydım, benim için perde kapanmadanBir camın arkasından bile olsaHayatta kalsaydımGölgelere karıştı ismim, tuhaflıklar efendisiBir fikrim vardı kendinde değil, Yetmiyor dünyanın azami romantizmiVe ben ilk kez görerek vedalaşıyorum dünyamlaBeni bir odaya aldılar,

Vurgundan Önce

Vurgundan Önce

undefinedth undefinedundefined
By with 0 Comments
Çekin bütün gemileri, tek ben geçeceğimTek kurşunu uzun zamandır, göğsüme dikeceğimBırakın ellerimi, yabancı değil bu karanlıkTanıdık yüzler, daha derindeyse aynalarTutar nefesimi inerim önemli değilBir noktada bırakıyor fark etmeyi uzaklıkSon bir şansım kaldı,Tutar nefesimi yaşarım önemli değil Riske atıp inisiyatif alabilecek lüksüm yokDışarımda kalsın her netice, ince bir iz etmiyorsaYa yalnız çıkmam bu okyanustanYa çıkmam ama bilinmedenYa...Bir balık olurum, unutup

Alptuğ'un Mekanı