Bilen bilir, benim devasa fotoğraf albümlerim vardır, anı biriktirmek benim için çok değerlidir. Kocaaaa bir albümüm vardır; onun gölgesinde kalan bir albüm daha vardır ama o albüme, görünce canımı acıtan insanlarla olan, yine de bir gün belki geçmişe döneriz diye sakladığım fotoğrafları koyarım; bir küçüğü daha vardır, ona da hiçbir şekilde geri dönemeyeceğimiz günler olduğunu bildiğim ama silmeye

Artık bir sen bir ben varız okuyucu. Sadece sen varsın hatta. Geçmiş diye bir şey yok, burada bir zamanlar adı övgüyle geçmiş kimse yok artık. Sadece sen varsın.Bu yüzden son damlasına kadar samimiyetle günler sonra sana yazıyorum, sadece sana.Kimsenin bize değer falan verdiği yok okuyucu, yalnızca onların alıştığı düzen sürdüğü müddetçe yanlarında kendimizi var sanmamıza müsaade etmişler hepsi

 Kendimi anlatmaya hala gerek var mı artık, zira kimselerin anlama isteğinde olmadığını kabul ettim çoktan. İstenmiyorum işte, sevilmiyorum, en sevdiklerimin umurunda değilim, daha önce de başka en sevdiklerimin umurunda olmamıştım.Hiç yoktum kısaca.Bundan böyle buraya da, sadece ama sadece azami konuşma ihtiyacımı gidermek, daha doğrusu delirmemek için yazacağım; kalmadı inancım anlaşılmaya, kalmadı inancım bir şeylerin düzelmesine. Hadi her şey