Bencil, çıkarcı, şiddet düşkünü... Kötü insanlar için pek çok şey denebilir fakat kesin olan bir şey var ki asla tam olarak sevilmeyeceklerdir ve zaten sıkıntıları da burada başlar; sizin doğru, mutlu, sevilen olmanız kuyruk acısı olur böyle tiplerde, adeta "batar".Bunların ana babaları ve kendileri gibiler dışında kimse nazarında pek de bir kıymetleri yoktur ama boktan şeylerle kendilerini değerli

Bazen olmaz. On küsür Alptuğ vardı bu güne kadar: Kendine zarar veren Alptuğ, romantik Alptuğ, ponçik Alptuğ, deli dolu Alptuğ, öfkeli hayvan Alptuğ, hiçbir şeyden zevk almayan ve çağa uyum sağlayamamıș ihtiyar Alptuğ... Ve sizi temin ederim sapına kadar gerçektiler hepsi, hala da öyleler... Sorun mu ne? Sorun hangisinin iyi olduğu.Şayet mutlu olmayı iyi durumda olmakla eş tutuyorsanız

Zor dönemler olur bazen, kendimizinkini şöyle böyle atlatırız veya atlatamayız ama konu bu değil...Bazen başkasının zor dönemi olur, çok değer verdiğin birinin; mayın tarlasına girmiş gibi hissedersin, emin ol her zamankinden daha da az bilirsin ne yapacağını. Yanında olmak istersin, bunun için çeşitli yollar denersin ama yetememekten korkarsın daima, o sana yettiğini diliyle belirtse bile bazen...Kendini onun yerine

Birinin size olan sadakatini ve sevgisini en iyi o giderken öğrenirsiniz ne yazık ki. Eğer giderken tereddüt ediyorsa bir tutam bile, sizi dinlemeye, biraz olsun daha fazla kalmaya şu kadarcık çaba harcıyorsa sizi seviyordur ve gidișinde siz suçlusunuzdur amenna ama bazıları da bariz bir biçimde sizi hep gitmekle, yokluğu ile tehdit eder; hiç acımam işte şöyle böyle vay

Kaybı yalnız kendi umrunda olan bir savaşsınAdlı bir yanılgısın gece köründeDeğil bir ucu duvarın, tam altındasınUnutulmuş ateşin, kendini acıtan yangınısınBir anlık dalgınlıksın değil dahası.Sona dahi değil, hep ama hep arda kalacaksınNe olacaksın kim için, nasılı ne kadarıAğırlaștı biliyorsun kalbinin kantarıAynadaki senden daha mı canlıSaydın mı kaç insan olduBir daha yașanmayalıBekleme dünü kır nikahıDüştü çatladı göğüste duranAkan aktı, kirlendi