Bazen için kendimi benden başka biryerlerde öylece bekliyormuş gibi hissediyorum;7. sınıfın son gününde eski okulumuzdaki 3 küçük binadan ana kapının önünde olanının önündeki basketbol potasının tam önünde sevdiği kadından cevap beklediğimdeki;yahut Çankaya hastanesinin ikinci katının en dipteki iki yataklı odasının kapıya yakın yatağında(ki sonradan diğer yatağa yerleştim), çocuk aklım ama büyük bir ciddiyetle ölümü beklediğimdeki gibi... Ve o

Yine normalime döndüm,henüz dün fikir ve duygularımla ön plana çıkmış bir yazarken şimdi sıradan bir öğrenciyim;içine kapanık,sap ve durgun,onbeş değil de kırkbeşinde gibiyim..Ya hangisi gerçek benim,daha da önemlisi hangisi gerçek hayatım benim?Düne kadar hayalini kurup dün ise kendimde bulduğum,"Kendimi buldum"dediğim ben mi;yoksa mecburiyetten ayak uydurduğum bu hayatta yine beni anlamayanlarla dolu yaşayan ben mi?..Peki ya bir hayat için,hangisi

Geçen gece rüyamda gördüm seni,niye?Hayra yormak da gelmiyor içimden;fallara inanmamak ayrı mesele,bu rüyanın tabirini merak ediyor ama duymak dahi istemiyorum... Ne demeye rüyalarımda,bilinçaltımdasın ki;bu topraklar kurak zaten guzelim,gül bitmez merak etme..Vicdanımın görüntüsü desem diyemem,asla inkar etmedim ki sevdiğimi,sakınmadım.Bunları geçmek isterim,eski defterler bunlar;aynı şekilde değiştim de demek isterdim,ama öyle bile olsa aşkımın değişebileceği kadar büyük bir değişimi de göze

Tanık olduğum bir olay üzerinden lafa gireyim... Sevdiği kadın için ölenler iyice arttı,ölen dediysem bunu iddia edenler;bu birşey değil de,intiharı da bundan sayanlar çıktı onları n'apcaz?Bu kadar salak olmayın be oğlum,bu''onun için''ölmek midir gerçekten,sevdiğin de seni seviyorsa-her anlamda-buna üzülür ve daha da kötüsü bunun sebebi olduğunu düşünür.Ha sen dersen ki ona tüm bunları yapıp,sonra da onun için öldüm

Şuan Sosyal Etkinlik dersindeyiz,yani boş bir ders;öyle ki hoca bile bu boşluğun farkında,bense onu gözlemliyorum... Kırklı yaşlarının sonlarındaki her kadın ve her öğretmen gibi;sınıftakileri izledikçe kendi yaşlanmışlığı bir tokat gibi çarpıyor yüzüne,gözlerinde her an"Lale devri çocuklarıyız biz..."diye söze girebilecek bir eda... Dalga geçmiyorum,bana göre bir dram,hatta en alasından bir yakarıştır bu,otoriter imajının sarsılmasından da korkuyla belki de asla