Göğsünde avut beni bir tanem Menekşe kokusu kadar mutlu Günlerimi geride bırak, beni Unutma çam sakızı, çoban yıldızı Uslanırım belki seninle yüzüme vuran Damlalar altında filizlenip yeniden Belki bastırır yanaklarının allığı Geçmişin kömür karasını Derindeki kumlar kadar yumuşak Ve karadakiler denli sıcak kalbinle Beklediğine etmesem itimat beni Soldurup atmıştım bu naçiz bedeni Islak çiçeklerden arda kalan Gece olsa,

Çağın üzerine esnediği Akılsız uzun havayım Kibrit kutusunda küllerim Tükürün diye varlar Kanlı mekrep buyurdu Arsız özün tüketti Kasırga da rüzgardı Esmedi lakin yaktı

Eritmek için varlığımda insanlardan Geçtim aklın sığmayacağı pipetlerce Çekilirmişçesine göğsümden merhamet ve Bu çağ insanının dahli olmayan insaniyet Pas sökücü ve kireç çözücüyle abanıp Arap sabunu da bocalasan kapakçıklarına Anca ağrır da yumuşamaz kalbim 18.3.2018'e kadarki bir yıldan sonra Umma eşoğlueşek umma n'olur, Umma güzel kız, tatlı çocuk umma Uzağım artık, üzgünüm ama dokunma Ben değilim ben, varım

Barut yalamışça yükselen iniltiler Kaç kerize daha acıyı müjdeler Şehrin sahi şıngırtıları dahi Hangi yalnızın zincirinden kim bilir Yansıtmayan aynaların uyandırdığı Yazgısını merhem bellemiş çaresizi Kaç kol sarsa gerçeklik kazanır Umutla mutluluğun kesişimi Kaygan bırakılıp uyarı levhası Konulmamış basamaklarına Hayatın uçtukça avcundan Sahiden tut ellerimi ve Her kimleşip değişsen de Unutma beni Gün yahut geceye sığmayan vakitte Bir