Olur öyle, yazık ki sönmüş bir sigaradan, kullanılmış bir mendilden, hatta afedersiniz prezervatiften farkının bırakılmadığı zalim anlar olur insanın. Kadınlar çok iyi gider bunu unutmayın, iki üç "Sen de bensiz daha iyi olacaksın." falan -hatta de'de birleşik- ederler sonra pır giderler. Dersin ki senden sonra iyi miyi olmayacağım, küstahça "O senin bileceğin iş." der ve vicdanları rahat defolup

Az evvel en az hak ettiğim kadar sıcak bir duş aldım ve şunu düşündüm sevgilim: Artık hayatımın arkadaşlarıma "Geçen gün şiir dinletisinde bir kadınla tanıştım, adı ... ve inanabiliyor musunuz efsane bir caz kariyeri var, sanırım gelecek ay onunla trende dünya turuna katılacağız, muhtemelen döner dönmez de evleniriz, merak etmeyin davetiyeleriniz hazır." diye coşkuyla senden bahsettiğim kısmına geçmem

Şarkıda dediği gibi "Dayanamam kıskanırım, seni paylaşamam." Ne menem şeydir şu kıskanma adeti. Birini ilk kıskandığımda yedi yaşımın yaz tatiliydi ve o kişi babamın arkadaşının kızıydı, onu bir lavuktan kıskanmıştım, sonradan gelen, güya daha iyi oyunları olan bir lavuk -gerçi sonra nasıl olduysa kanka olmuştuk, ama bir daha olmaz- onu çekip almıştı... Yaş ister yedi ister yetmiş yedi

Çok çeşidi vardır intihar etmenin, ilaçla, iple, bıçakla, tabancayla, yüksek bir yer ile... Lakin derdiniz toprağa girmek değil, sadece ölmekse, bir tanesi en garantisidir: Kim varsa hayatı bulduğunuz, kim varsa size yaşamayı hatırlatan, onunla koparmak bütün bağları. Bir tek aile dahil değildir buna, olmamalıdır çünkü olduğu vakit bu cinayetleşir; demek değil midir ki eş dost ölmüyor da yalnız