Hani bir bilmek vardır, bilir misiniz bilmem... Böyle bir oluşumun içindesindir, bir topluluk diyeyim daha doğrusu; ilk an olmasa bile hemencecik anlarsın daha kimin ne olduğunu büyük ihtimalle. Bunu ön yargı oluşturmak babında söylemiyorum, sadece olası her türlü durumda kim yanında duracak, kim seninle/senin için ölüme gidecek, kim dürüst, adil, gerçek olacak bilirsin; yine hep bilirsin içten içe,

fena bir hal olarak sevmek... En son birini sevdiğimde otuz üç yaşındaydım, ama sekiz de denebilir. İşten kovulmuştum, aslında ben istifa edecektim fakat tazminat denen bir gerçek vardı. Mobingden şikayetçiydim, anlaşılan benim kovulmam daha makul gelmişti cebi kabarık kalabalığı azarlayıp Ankara'daki dayılarını üzmektense... Kovulmuş bir insan ne yapar bilmediğimden o deneyimsizlikle çay içmek için bir yere oturdum ve

Çek tut elimden, söz ki sorgulamam, tut elimden çek götür beni ve güzel günlere gidelim, anlamaktan keyif alan, nahoşluktan uzak toplumlara gidelim; varlar varlar şahit oldum daha önce, sen gel ki gidelim. Tek başıma gidemem ben, olmaz; eğer içinde bana dair güzel bir his varsa, oluşacaksa güzel kız, olmazları tereddütleri boşver fiziken olmasada aklen ve manen göç edelim

İnsan düşünmek için çok vakti olunca biraz tuhaf oluyor ister istemez. Örneğin bu akşam öylesine bir vakitte hiç alakasız bir şekilde aklıma gelmesi suretiyle düşündüm ki; bugün nefret ettiğim, yüzünü görmeye tahammül edemeyeceğim, içimde en ufak olumlu his uyandırmayacak insanların, hepsi değil ama bazılarının, önceden sevmiş olduklarımın ölüm haberi gelse mesela bana, en çok üzülen ben olurdum, en

Düşünceler, iki gün aralıksız düşünmenin ardından bir karara vardı, kafam allak bullak, bu yüzden biraz sonra buraya sıralayacağım cümlelerin aynısını, benzerini ya da aynı anlama gelenini daha önce yazdıysam mazur görün. Çünkü çoktandır aklımdaydı ama bir yere yazdım mı birine anlattım mı ne yaptım bilmemekteyim... Geçen düştüğüm şu üç soru, aslında üçünün de zerre anlamı yok, çünkü bu