Alptuğ'un Mekanı

30 Ekim 2015

Aşkın Ehemmiyeti

Entüisyonizm savunuculuğumdan da kaynaklı başta tırnak içerisinde "ilgi duyduğum" insanlar olmak üzere hayatımdaki herkesin hislerini,yaşayış ve manevi görüşlerini yani tamamen hissedilmekle mükellef olan yanlarını,en ufak bir durum veya olaya karşı duyabilecekleri tüm hisler ve verebilecekleri tüm tepkileri sezmeye,buna göre hareket etmeye mutlak özen gösteririm,aşk da tam olarak bunu gerektirir çünkü...
Bunu bir detaycılıkla mukayese etmenin mantığı yoktur çünkü benim yaptığım bir plan ya da algı yönetimi gibi sinsi bir şey değildir;nesi var yani yanındaki insanın seninle mutlak bir güven,huzur,mutluluk,sevgi ve vesaire hissetmesini istemek ve bunun için biraz"incelikli"olmak...
Kaldı ki kiminize göre ikili yani özel ilişkiler için alınan ve benim de almış hatta alacak olduğum bir takım riskler bu görüşe doğrudan aykırı:oysa ki daha evvel de dile getirdiğim riskin aynı zamanda rızık da olduğu görüşü detaylı incelendiğinde yaratan ve kader inancına da son derece denk düşmektedir..Kaybetmek yahut sarsmak istemediğiniz bir ilişki için,ya da daha fenası sahip olmadığınız ancak olmayı istemekten de öte gerek duyduğunuz bazı manevi karşılıklar için kelimenin tam anlamıyla göze almak gerekir hiçi...
Esasen biz de birkaç defadan sonraki korkak adamlarız ondan bu hesap;lakin sanılanın aksine incinmemenin aksine incitmeme hesabı,hala,tüm yaşananlara rağmen..

Siz siz olun,
Sevin dostlar;
Kaybederek de,yenilerek de, karşılık bulamayarak da...
Gün gelip bir başkasını sevecek olursanız ise,
Yerden göğe haklı ve mağdur olsanız dahi,
Eskide kalmış bile olsa ona toz kondurmayın,
Vazgeçmeyin onu benimsemekten...
Şayet ne zaman ki inanıp koyverirseniz,
İşte o vakit hem en kirli hem de yeniksinizdir...

Unutamamış olmak günah değil,birini severken diğerine değer vermemek de doğru değil.Eğer geçmişinize b*k atmayı doğru buluyorsanız bu kendinize yaptığınız bir saygısızlıktır sadece,özellikle de sevginize;karşınızdaki tamamen de hak etse,bu yaptığınız yalnız sizi etkiler...
Yanlış değildir yani benim henüz bir başkasına aşıkken bir dönem hayatımda bulunmuş bir kadınla ileri geri konuşulurken buna müsade etmemem;doğru değildir de bir şekilde aramızdaki etlikeşim rast gitmemiş,yaptığı bir yanlış olmamasının yanında yalnızca kaderin tecellisiyle incinmeme dolaylı olarak sebep olmuş bir insanı hayatımdan silmem,mesela beni benim onu sevdiğim şekilde sevmeyen insan...

Buna dair yapılan eleştirilerin birine dahi kulak asmamaktır en büyük erdem.Ağzı olan konuşur ki bunun en büyük sebebiyse onlar için tüm bunların mantığının olmamasıdır,bizim içinse onların anlamaması.Mantık dediğin Aristo'dan öte bir şey,üstelik de sen aşktan bahsediyorsun ey ahmak,hiç mi aklına gelmez aşkın apayrı mantığı,hatta mantıkları olabileceği gibi gayet mantıklı bir düşünce,bir lavaboya git de gel bence...
Aklında bir anda birden fazla kişinin olması sorun değildir,evlilik programına katılan şu adamın 10 yıl beraber olduğu kadınla ortak şarkılarını şu an ilgi duyduğu kadın için söylemesi de öyle;çünkü birisini çok sevdiğini ancak geçmişini ona sunarak gösterebilirsin..Asıl sorun olan kalbinde birden fazla kişi olmasıdır;çünkü biraz derin düşününce bu mümkün değildir,yalnızca kişinin meşru ahlaksızlığını gösterir.Üstelik de az evvel size laf eden şu toplum birikintisi,bu insanlarınsa çoğu zaman yanındadır...

Dalga olmaktansa dalgakıran olmayı vazife belledim ben,
Aşk için...
Çünkü aşk onun bunun sandığı,herkesin diline dolalı birkaç cümle,herkesin hayalini kurup kimsenin yaşayamadığı tonla klişe değildir.Aşk bir his değildir ancak hissedilmeye histen daha vakıf olan yalnız iki şeyden ikincisidir,birincisiyse Allah...
Aşk önemlidir,o kadar önemlidir ki ilerlemeye her gidişin son damlası gereklidir.Alptuğ'un da aşkla münasebeti tam da bu şekildedir;
Sanılan her gördüğü Leyla'yı sevdiğidir;olansa yaratandan ötürü,Leyla oluşuna saygıdan zaptedemeyişidir gönlünü.Üzgünüz,mağruruz falan ama bakmayın;hayatımıza iz bırakmış her kadın zerresine kadar,bırakmışlıklarıyla dahi nimettir,kavrayamayan utansın;akıl edemeyen pişman olsun,bizler değiliz...

28 Ekim 2015

İnce Detaylı Hayaller Bölüm 1

Bir gün...
Bir gün onunla tanışacağız,gözleri öylesine parlak olacak ki ağzımı açamayacağım.Zarif,narin,nazenin,kibar o hanfendiden söz ediyorum,pek müstakbel eşimden.İkimizde de böyle birbirimize bi'ısınmışlık,efendime söyliyim bir alışmışlık falan derken gönlümüxün pat pat edişine suskun kalamayıp tebessüm edeceğiz.Gözlerimizin içi gülecek var ya,o kadar söylüyorum.Bir gün tutacağım o kadının sıcak,yumuşak,incecik ellerinden sımsıkı,ne renk olacağını tahmin etmeye kıyamadığım o gözlerineyse hayran hayran bakaraktan,sol eline bir öpücük kondurup ona hayatını benimle birleştirmesini,onsuz kalmamayı teklif edeceğim;yani bir diğer deyişle,3 günlük dünyadaki itibar edilebilecek tek yaşam tarzı olan aşka teşebbüs edeceğim...

Eğer bu kişi o bahsettiğim kadınsa kabul edecek zaten,
Bir gün istemeye gideceğiz,kapıyı çalacağım bir elimde bir demet gül,diğerinde çikolata.Kapıyı biri açacak(kuzen,teyze-hala,anne-baba,kendi),elimdekileri bırakacağım birine ya da bir yere,büyük olasılıkla bacaklarım gerginlikten kütük gibi olacak,boncuk boncuk terleyeceğim elbette,suratımda aptal ve göze girmeye çalışır gibi bir gülümseme.Sonra o gelecek gözümün önüne,her zamanki eşsizliğinin dahi üzerinde bir güzellikle;işte o an artık dengemi mi kaybederim bir şey mi kırarım bilmiyorum ama sanırım bu tarz bir şey olacak.Derken odaya gireceğiz falan işte,müstakbel kayın validemle kayın babama selam vereceğim.Oturacağım koltuğa,sonra nasılsın iyisin faslı falan ama yine büyük olasılıkla ya halıya ya tavana falan bakacağım(böyle anlarda herhangi biriyle göz göze gelmek..Düşünemiyorum bile...)Babam lafa girecek sonra da(Hoş,babamı asla mı asla o lafa girerken canlandıramıyorum niyeyse kafamda ama,hayal işte)Kayınbabam müstakbel eşimin gözlerine bakacak,oysa içi kıpır kıpır bir telaşla bana,ben de yine halıya,süse falan herhalde...
(Ha bi'de o arada iç odada oturan diğer akrabaların çocukları falan bizi çekiştirecek,benim bu acemi hallerime gülecektir)
Kayınbabam coşkuyla"Verdim gitti!"diye bağırınca ben de o anın verdiği heyecan panikle yerimden sıçrayacağım muhtemelen(ki en rezil kısmı da bu olur sanırım)

Kayın babamla kayın validemin elini öpeceğim(öperken anneci(ği)m babacı(ğı)m diyeceğim tabi ve zannedersem bu laf anneme biraz dokunacak,e şimdi yukarda Allah var sizden mi saklayacağım,ben öyle cimli cımlı konuşmalardan pek haz etmem)Biz ikimiz böyle sevinçten uçuyor olacağız ama kız evi naz evi olduğundan ona,henüz toy damat olduğumdan bana yüklenecekler mecbur...

Gelelim söz kesme kısmına,benim kuzenlerden birine birkaç yüz lira verip yüzük aldırtırım(Mesela Noyan)Giyerim takım elbisemi,dayımlar gelse,amcamlar gelse falan bi'10-15 kişi olsak(inşallah eve sığarız)Zili çalacağım,tabi bu sefer geçenkine nazaran daha samimi olacağız lakin rahatlığa söz veremiyorum.Herkes ful makyaj olur tahminimce,bi'ton pasta-börek yapılır(yahut alınır)ayakkabılar kapının önüne beşer-beşer dizilir,herkes birbirini bir sağlı bir sollu iki defa öper falan derken bir şekilde otururuz.Yine aynı nassın eyisin faslının ardından divan gibi herkes bir araya toplanır,biz ikimiz yan yana geliriz,en kıdemli yaşayan kim varsa o eline makas alır,benim kuzen yüzükleri getirir.O arada arkadan bir iki kim olacağını tutturamadığım cins"Kesme dayı kesme hahaha"diye espri falan yapar kanımca.Sonunda bağırtıyla alkış karışımı öyle coşkulu bir şeyler yapılır ve muhtemelen ben o ara heyecandan hiç bir şey fark etmeden aval aval dikilirim ayakta diye düşünüyorum...
Nikah için gün alma muhabbetinin ağır ağır kendini göstermeye başladığı dakikalarda ise çaylar içilir ve de kalkılır...

Gün gelir ve Vedat Dalokay nikah salonunda nikahımız olur.Seyret şimdi bak burası bayağı ilginç...
O saatte herkes haldır haldır doluşur bahçeye oraya buraya,sonra yavaş yavaş en akraba olanlar kümelenir,çocukların saçı başı jölelidir ama baktığında 40'lık memur gibi takım çekip gelmişlerdir,elbette ki balon diye tuttururlar..1. dereceden akrabalar o dakikadan itibaren mekan sahibi havasına girer,gergin olmasalar bile gergin gözükmeleri gerekiyormuş gibi hissederler.Babam bu hoş geldin beş gittin muhabbetlerinde iyidir bak,yani öyle düşünüyorum.Gelin arabası falan hazırdır,dayım-babam-amcam üçlüsü de az evvel dediğim o karşılama faslı için tam takım hizzadadır,karşılarında ise dünürleri.Baldız ve/veya kayınbilader olur mu bilmiyorum ama onlar da muhtemelen sürekli bir koşuşturma içinde olur...

Vakit gelir,herkes salonda bilmem ne;sonra o malum müzik çalar,işte o müziğin çalmasıyla koordine bir şekilde,sanki piste çıkan yarış atı gibi o hem eğimli hem de yamuk yerden hızla aşağı doğru alkış sesleriyle el ele koşmaya başlarız(o an n'oolduğunun bilincinde olmayız muhtemelen heyecandan,"Ne sorarlarsa evet deyin geçsin"diye tembihlenmiş gibi)İşte "Bilmem kim kızı şey...,Yusuf Dağ oğlu Alptuğ..."(o cümleleri biliyorsunuz zaten)İkimiz de kendi sorumuza geldiğimizde bağırarak evet deriz lakin bence bu coşkudan değil,çünkü coşkunun Allah'ını zaten yaşamış olduğumuzdan mütevellid o anın tadını çıkararak daha sakin geçireceğimizi düşünüyorum...

Herkes hunharca dağılır sonra,baldız nikah şekerlerini dağıtmış,kayınbilader arabayı hazırlamıştır.Ama duur!"E daha fotoğraf çekinecektik"diyen ya benim ya eşimin bir arkadaşı çıkar illa ki di'mi?
Yüzlerce kişiyle artık kendini kaybederek tebessüm edememe safhasına gelmiş(ki normalde de hiçbir fotoğrafta edemem zaten ben)bir biçimde hızlıca arabaya atlarız...

E genciz tabi ister istemez oradan bir takım mekanlara gidilir geceye kadar çeşitli organizasyonlar yapılır,evde de büyükler"Aldık/Verdik işte,kısmet,hayat da böyle..."gibisinden kasıntı muhabbetlere girerler,kasıntı diyorum ama onu etmenin de apayrı bir zevki var yani bu doğru...

Bunun bir de düğünü var,geldik işte zurnanın zattiri zattiri zart zort zorr dediği kısma☺
Daha evvelinde kendi davetiyemi gerçek boyutlarına uygun bir şekilde tasarlamıştım,muhtemelen bu defa da öyle yaparım(bu defa derken,önceki espriydi yani)Yine bir heyet,bu sefer de alışverişe çıkar(çeyiz,gelinlik,o,bu hepsi dahil olmak üzere)Gelinlik ve damatlık mevzusuna gelince şahsen benim hayalimde o kadın her kimse onu"balık model"dedikleri gelinlikte görmek var,neden bilmiyorum ama diğerlerini bilmiyorum,ayrıca evet oturup ciddi ciddi araştırmıştım bunu.Damatlık ise koyu gri ile laci karışımı beyaz hatları olan modeller daha uygun geliyor gözüme...
Damat tıraşı oluyorum bayağı,gelen geçen tanıdık,esnaf o,bu"vay koçum,aslanım"gibisinden hitaplarla omzuma babacan babacan vuruyor,biraz saçı beyazlamış abilerimiz espri mahiyetinde"gel vazgeç"falan diyor...

Her şey hazır falan,aslında istemem ama topluma uyma maksatlı salonda olan bir düğün,işte düğün akşamı...
1. derece akrabalar nikahtaki duruşunu oynak bir şeyler çalana kadar bozmamaya yeminli,diğerleri ve özellikle de şehir dışından gelenler ve de çocuklar selamlaştıktan sonra masadaki kuruyemişle yarım bardak suyu tırtıklamaya başlamış,kayınbilader ufak getirmiş ama açma diyorum dinlemiyor,babama(kayınbabam)çaktırmadan içmeye meyilli falan mesela...

Salona giriyoruz,o alev çıkartan havai fişek tarzı şeylerin arasından,ama fonda asla pop çalmıyor(elbette İrem Derici dahil) ve klasik müziğe de düşülmüyor,enstürmental Mithat Körler ya da Ümit Besen gibi şeyler düşünebilirsiniz bu kısım için.Bir alkış tufanı bilmem neler,ayak altında çocuklar,üstten vuran mor,pembe renklerde dönüp duran şekilli ışık,bizi anons edip alkış isteyen her kimse o adam(bildiniz di'mi?)Bizim için işkence başladı işte,tam da orkestranın önüne kurulu,rahatsız ve uzun başlıklı sandalyeli,zevksiz,uzun masaya oturuyoruz ve saatlerce kalıyoruz(Halay çekmeye de kalkmam ben,ama vals olur)Şarkılar çalıyor herkes oynuyor derken takı töreni de oluyor,en son pasta geliyor.Kandırmaca olmaz bizde,öyle on katlı bilmem ne pastalardan değil de iki dilimlik ufak bir pasta geliyor bizim için,birbirimize yedirdiğimiz kısmı geçiyorum ama...

Gece olmaya başlamış,herkesin kafası gürültüden bir tuhaf,bebekler uyumuş,çocuklar gitmek için diretiyor;pek de kişi kalmamış zaten,ama adet bu ya son misafir mekanı terk edene kadar aile ferleri orada saf tutacak.Her yandan"Tebrikler"sözcüğü yayılıyor kulaklarımıza,hatta benim kulağıma bir de"Hadi yine iyisin"geliyor ama neyse...

Evli oluşumun ilk dakikalarında uyku sersemi lakin eşimdense bir dakika ayrılmak istemiyorum;normal de sanırım bu...

Muhtemelen böyle bir şey olacak özetle:

25 Ekim 2015

Kaç(a)mak

Kadınlardan anlayan?Bir bilen-eden,bi'bir şey falan?ha?
Bir kadını nasıl mutlu etmeniz gerektiğini bilebilirim belki evet,tamam bir kadının sizi nasıl affedeceğini de bilme ihtimalim var;ancak bir kadının asıl aklından geçeni bulmak hissettiğini bulmaktan daha zordur.Çünkü akıl kronolojiktir ve en basit eylem de çok kapsamlı bir plan dahilindedir...
Benim durumumdaysanız zordur işiniz,yani karşınızdaki kadının düşüncesini tahmin etmek zorluğunun yanında yeterince de riskliyken,o sizin bunu öğrenmenizi istemediğinde söz konusu risk iki katına çıkar..Ne adım atmanızı bekliyor,seviyor mu,sevecek mi,hoşlandı mı yoksa etkilendi mi,bunların hiç biri asla en ufak şekilde gerçekleşmeyecek mi falan...Kadınlar neden böyle diye düşünmüyorum ama,çünkü bunun bir şekilde gerektiğini savunanlardanım;yani ölmeyi göze aldığını iddia eden birinin iddiasını kanıtlamasına fırsat tanımak için onu öldürmek zalimliktir,ama süründürmek ödüldür de mesela...

Kaçan kovalanır diye bir durum var mesela gençlerin kafasında,yani benim gibi iki tarafı da yormaksızın teslimiyeti,kaybedilebilecek zaman hatrına seçen insanlar için pek geçerli olmayan bir inanış diyelim biz buna..Ben hiç kaçmaya razı olamadım ki abi;bana bir adım gelene koşmazsam hainlik çünkü,üstüne üstlük bir de seviyorsam temelli aptallık haksız mıyım?
Yine de en ufak umut bulundurmamaktan daha mantıklı ama,bu doğru;yani sevdiğin kadının umurunda olmadığı kanaatine kapılmak yerine,ona olan ilginin farkında olup da görmezden geldiği veya buna benzer bir hisse kapılmak...

Bunlar benim için çok saçma,çünkü resmen çift taraflı bir tiyatro,hatta kimi zaman da bir savaş;kaldı ki savaşma seviş diyenlerden kim kaldı zaten.Kimse yolun sonu diyemedi gözlerimin içine bakıp da o yüzden mi hikayeler uydurdu diye düşünüyorum bazen de;çok şükür bana yalan söyleyecek dostlarım da yok çevremde,ayrıca onlar da dahil pek çok kişinin aşk hikayesini biliyorum,kantinci abla,okul güvenliği abi...

Ve dostlar affedin ama madem yazıyorum,
Kayıtsız da kalamayacağım;
O melek var ya,
Öyle işte...

Alptuğ Kaan Han Destanı

22 Ekim 2015

Hasta Olmasın

Siz hiç sevdiğiniz kadını sırılsıklam gördüğünüzde üşütüp hasta olmasından endişenin de ötesinde adeta dev bir kaygı duydunuz mu?O an ben üşüdüm ya,bayağı irkildim olduğum yerden de;o,o anda tüm bunların olabileceğine ihtimal dahi veremezdi bilse...
Sevince böyle olur işte,hatta"Eğer hastalanırsa bir şekilde hastalığını bana geçirip kendini iyileştirmesine yetecek kadar yakınlaşacak bir fırsatımız olsun"diye dua bile edersin..Sadece hastalık da değil,ölüm için çok daha fazla geçerli mesela bu;zaten bundandır ki intihar olmayan ölüme meyledişler kutsaldır,şehitlik gibi...
Bu ilk üzerine titreyişim değil birinin,ilk özenişim hiç değil;ancak her zaman olduğu ve hep olacağı gibi bu defa da bambaşka.Kadın başka evet ama o değil mesele,aşk aynı zaten;benim asıl bahsetmek istediğim defalarcasına rağmen seyrini bozmadan artan şu şefkat...
Aşkın kötü hali bile bir an olsun katılaştıramadığı için yüreğimi,beni bir başkası olmaya alıştıramadığı için gurur duyuyorum kendimle evet...

Sana ait olmayan hatta alakası dahi olmayan birine karşı kendini bu kadar sorumlu ve iç içe hissetmek ne kadar kötü biliyorum,daha da kötü olmaması için tüm bunların ondan habersiz gerçekleşmesinin nasıl bir yalnızlık etkisi yarattığını da öyle...
Yani yalnızlık dediysem zaten yalnız olmaya ek olarak sanki duvara karşı his besliyormuş gibi,bir dönem hatta şu sıralar da dahil hiç var olmamış insanlara ikinci şahıs ekleriyle yazdığım gibi...

Bunun adı iyi hissetmek değil onu biliyorum,kötü hissetmek de derdim ama kimilerini incitmek istemiyorum.Boşver diyenlerden de iğreniyorum ama sesimi çıkarmıyorum mesela,başka mı yok diyenlerin ağzına dolu dolu tüküresim geliyor ama kendimi zaptediyorum...
Ulan ahmaklar ben işte tam da bu yüzden kitap yazdım,yanıbaşımda duruyorsun insan hiç akıllanmaz mı;zaten başka bir insan olabilecekse çok afedersin ama s**tiret duyguları da yaşamayı da..Neyse,zaten ben haykırsam dahi anlamayacaksınız uzun zaman...

Bu kadar olmasını istemezdim ama sevdiğim kadın da beni sevseydi diye hep aklımdan masumca geçirdim.Bu kadarını istemezdim çünkü acı çekerdi,ayrıca korkardım da ona sunduğum aşkın onun bana sunduğundan bir gram bile az olmasından.Yani olur evet olabilir,onun kendisinin beni ondan kıskanması gibi bir durum çok da mantıksız değildir bunu söylemek istiyorum..Aklınıza yatmadı mı?Yatmasın da zaten,çünkü benim aklıma yatan nice düşünce sabaha kalkamıyor,umut gibi,beklenti gibi,falan filan işte...

Hasta olma bu arada kadın;
Okulda grip olmayan sayılı adamdan biri benim,
Ama şans işte aşığım ben de,
Bari sen olma hasta...

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )