İçimdeki kendiliğinden mührü sorma,kazalarına vardığım ömrümün yine içimde beliren raporları.Hele o varoluş sancısına gönderme yapan gayrıihtiyari hoşlukları sorma bana,sorma sakın.Sorma işte,dalgalara kadar,rüzgarlara kadar,alevlere kadar sorma olmaz mı?O mührü hiç sorma zaten,kadere imana dahil olduğundan bu kadar zor olan kimin hayatında olup olmayacağını bilmeme durumunu sorma yani... Hayatımdaki kadınları sorma,girenleri,çıkanları,sayıp saymadıklarımı,içimde mühürleyip büyülendiklerimi;yaşattıklarımı,öldürdüklerimi,sevmeye devam ettiklerimi,etmeden bile süründüklerimi sorma mesela...

Samimiyet alışmakla mümkündür ki bu teşhise göre alışkanlık olarak birilerini edinmek de tutkudur bir anlamda.Tutku yalnız aşkla bezeli bir şey olmadığı gibi aşk da yalnız ikili ve özel bir ilişki değildir ama konu da bu değil zaten... Toparlamak gerekirse diyorum ki,belki de yeterince alışamadığımızdandır arkadaş olamamak,o zaten öyle onu siz de biliyorsunuz;peki ya aşk?İşte istediğim telden çalmaya başladınız

25 yaşında Karanfil Leman kafede kola içiyorum ve hiçbir şey umurumda değil mesela,yani vergi vermek ve aşk dışında,ha bi'de şiir... Hem sonra da belki evleniriz;bir kız çocuğu,bir eş ve sağlıktan öteye gitmemeli hayat;seni mi kıracağım,tamam bir çocuk da erkek olsun..Diyeceğim o ki arada ufak her türlü şey çıkar ama onlar ne zaman eksik oldu ki zaten?Kaldı ki insan

Bu kadar emniyette olmamıza belki ama hissetmemize gerek yok diye düşünüyorum ha ne dersiniz?Emin olmak yani,bayağı bildiğin emin olmak.Onu sevdiğinden,ama daha da zoru onun da seni sevdiği ya da sevmediğinden.Bir adım atmak için bunu beklemek bizi daha güvenli kılmaz tabi ancak birkaç defa çelme yemişlerin temkin adı altında buna muhtaç hissetmesi de bir gerçek... Bazen bir kadını sevdiğimi

Benim seni sevmem kendi nezlimde seni öldürmemse eğer bu da bir nefsi müdafaa sayılabilir,meşru müdafaa da sayılır ama o şekil değil.Alenen gözlerimin içine bakarken ulu orta neşeli olman bileyebilir bıçağımı,öyle ki idrak yollarını tıkayacak denli manevi uzak oluşunun beraberinde vuku bulan yalnızlığım ise belki de en güzel ve beyhude örnektir buna.Beni sevmeyecek oluşunuz yani ey kadınlar,içimdeki cesetlerinizi baki