Pişman etme işte,görmüyor musun gidişlerimi,uçsuz bucaksız kaçışlarımı;güçlü değilim işte ben,bilmiyor musun?Sen varken olamam orada,sen de istemezken halen kavuşmaktan söz ediyorum..Pişman etme beni seni sevmeyişimden değil vazgeçişimden;peki seni gerçekten sevmiyor muyum dersin?boşver...Dedim ya güçsüzüm hem,rüzgarına tutulurum dört Eylül öncesinden esen.Yani korkutuyor beni bu iradesizlik,olması gerekenin de bu olduğunu bilmeme rağmen;çünkü yüreğim gerçek değil gibi sanki,sana ters,sevmeyişine de daha,hatta biryerden

Saat gece 3,öyle işte... Doğru yol denilenin zerzerişlerine kulak kabarttım yine..Vazgeçmiş gibi değilim ha sanki,hiçbirşey değişmemiş gibi;hala daha içim cız ederken arada tenha tenha,kendine inanmak bile yeterince zorken.Az daha isyan edecek gibiyim sanki,her yaptığına karşılık bekleyen çocuklara benzedim iyice;oysa neyi feda ettim ki sanki,bende olmayanı söz gelimi..Belki de sorun budur ha,söz gelimi olması yani;ya ne,içimden gelse daha mı

Ben ne dağlar deviriyorum her gün bir bilsen,kıl payı üstelik,ne sözlerim uğruna kendimden cayıyorum müptezel;ne kavgalar ediyorum monolog,ne çığlıklar atıyorum kısık sesli..Ben var ya ben,bir başkasına aşık olacağım diye,ama en çok da onu görüp,sesini duyup,kokusunu çekip de yüreğimi sızlatmayacağım diye kıçımı yırtıyorum..Her günümü''gün''etmek için olağanüstü bir çaba sarfedip hiçirşey olmamış gibi geri dönüyorum... Bunun yanında  her gün bıçaklamak

Diğer bütün insanlara''O''diye bahsettiğiniz en özel insan,yokluğunda onsuz olmak şuraya dursun:o insan artık o değeri taşımadığında,''O''diyecek biriniz artık olmadığında kendini üçüncü şahıs hissetmemek elde değil... Onsuzluk değil bu,daha da ötesi O'suzluk.Özel hissetmek için sebebin olmaması,özel hissettireceğin birisi,ya da mutluluk,ama özellikle de aşk... Bir bağımsızlık hali bu,ama çaresiz olanından;yani yeterince yalnız olabilirsin,ama değer verecek birşeyin olmadığındaki kadar''değersiz'' Hiçle yetinme

Ya şu hayatta''Olsa iyi olurdu''dediğim hemen hiçbirşey olmadı,gerçi tek bir istediğim vardı o da ayrı mesele..Hani böyle hayat maratonunda çeşitli pit-stoplar vardır,işler kötü gider belki ama onlara gittikçe biraz rahatlar,gevşersiniz;sanırım ben birkaç durak kaçırdım,gerçi kaçırmak da denemez buna ya,bayağı olması gereken yerde yoktular... İşin en can alıcı yanı da ben tüm bunların bir işaret olduğuna inanmıştım,kendimi bildim bileliden