Alptuğ'un Mekanı

30 Ağustos 2014

29 Ağustos 2014

Bazı insanlar geceye aittir,herkesin uyuyup günü bitirdiği saatlerde birşeyleri değiştirmek için ümitli ya da ümitsiz beklemek için.Bazıları da benim gibi yazıp çizmek ister,karanlığa dalıp boylu boyunca düşünmek;bu bazen sebepsiz,bazen ise çok yerindedir.Birileri uyurken daha iyi hissedebilir başkaları;çünkü ancak bu anlatabilir en sonunda ne durumda olacaklarını,yalnızlığı yalnız olmadan en iyi gece özetleyebilir...
Yalnız kalmak demişken aklıma geldi;bizim gibileri de olmasaydı gecenin hakkını kim verebilirdi?
Biz gece insanları,biz ki hiç görmesek bile var olduğunu bildiğimiz yıldızların ışığına ait hissederiz kendimizi,bizim için daha aydınlıktır geceleri;fark etmek için bir fırsat gibi sanki,hayatı ve yaşanan herşeyi...

Mesela siz dostlar;gündüzleri hiç uzun uzun düşünmeye vaktiniz oluyor mu,ya da vaktiniz olduğunda bunu yapıyor musunuz?Muhtemelen ki pek çoğunuzun cevabı ''hayır'' olacaktır.İşte tam da bu yüzden gece,sorumlulukların ve zorunlulukların askıya alındığı yegane zaman dilimi.Yalnız benden size ufak bir ipucu;gece insanları gece de geceyi düşünürler,ertesi sabahı değil.Gece insanları kaygıcı değildir,stresli oldukları için değil de sadece rahatladıkları için tercih ederler geceyi...
Geceyi daha romantik kılan da budur,sıradan hayata nazaran duygularınızı yönetmek gibi bir lüksünüz yoktur,istediğiniz kişiden ve birşeyden nefret edebilir,aynı şekilde sevebilirsiniz de,ancak bu ne sizin hayatınıza ne de kariyerinize etki eder,kimse birşey söyleme hakkına sahip değildir çünkü hepsi uyur...

Sizi sorgulayacak olan,baskı altında tutacak olan ve her türlüsü uyur,bilmem kaçıncı rüyasını görür;''Tamam''dersiniz ya''Tamam huzur buymuş''
Mesela benim için;
Geceleri olmadığım şeyin taklidini yapmak zorunda değilim(mutlu/mutsuz gibi),ya da insanların ne düşündüğünü önemsemek zorunda;çünkü ben maneviyatımda ne yaşarsam yaşayayım,onlar yine uyuyor olacak ve rahat hissedeceğim...

Kadın Bakışı

28 Ağustos 2014

Bir Kadın Tanıdım

Bir kadın tanıdım dokunmaksızın sevebileceğim,şiirlerimle resmedip ölümsüzleştirebileceğim ve bilmeden hissedebileceğim.Hiç olmayan birini tanıdım belki böyle,ama olmayacak birini değil.Gözlerini anımsadım birden,rengini kestiremiyor olsam da bütün bir dünyayı önüme serecek kadar cüretkar ve bana yine kendimi işaret edecek kadar sevgi dolu bakışlara sahip gözlerini.Sesini hiç duymadan kalbinin ritmini hissettim sol yanımda;sanki içimde var olmaya hazır gibiydi sevgisi,öylesine sıcak bir his ilk defa sarıyordu ruhumu...

Sonra ise onun sesi,duymadım ama yine hissettim;hiç gitmeyecek kadar uzun hissediyordum,bir o kadar da yakın.Yumuşaktı sanki,tenimi okşayıp tüylerimi bir bir ürpertecek,en önemlisi de yüzümü gülümsetebilecek kadar yumuşak.Bu bir tasvir değildi,betimlemelerin hiçbirinde bunca nitelik bu kadar güzel sunulamazdı insana...
Sonra görüntüsünü hissetmeye başladım,ancak gözlerimde değil de tam sol yanımda.Saçlarını hissettim ilk başta,sanki ellerimle bir bir okşuyormuş gibi saç tellerini;yumuşak bile değildi bu,sanki her dokunuşumda yok olabilecek kadar narin ve inceydi...Aynı öyle bir teni vardı;sanki sarılmak için yaratılmış gibi,bir kez sarılsanız bir daha el vermezdi bırakmaya yüreğiniz...O anda çenesi geldi parmak uçlarıma,bir an için tutup okşamak ve dudaklarını dudaklarıma yakınlaştırmak istedim ama ne o vardı,ne de öyle birisi hayatımda...

Her kimdi bilmiyorum ama hak ediyordu sevilmeyi,yazdığım onca şeyi sonuna kadar sahiplenmeyi,hiç bırakılmamayı ve her bir saniye özlenmeyi en çok o hak ediyordu.En iyisini hak ettiği gibi en iyisi ve en güzeliydi,ruhu da,yüz hatları da pek ala o kadar mükemmeldi.Onunkisi hak etmek değildi,belki de dünyadaki tüm sevgilerin onun olması gerekirdi...

Ah şu kadın,nerede kaldı?..Böylesi elbet var olmalıydı,hala uğruna aşkı yaşayabilecek birileri yaşıyor olmalıydı ve hala şiirlerle,dizelerle karşılanıp ağırlanmak,bu şekilde anlatılmak isteyen birileri...Umudum yitip gitmek için değil,bekleyeceğim ve gelene kadar da yazacağım,geldikten sonra da ve her anında...
Olup olmadığı her anda onu hissederek yanında olmak,yazarak yanımda hissetmekle mükelleftim çünkü ben.Şairdim,sırf bu yüzden şairdim...

27 Ağustos 2014

Haddimden Fazla

Kaydol: Kayıtlar ( Atom )