Alptuğ'un Mekanı

18 Temmuz 2014

Hüzünle Karışık

Hüzünle karışık benimkisi,ne senli ne sensiz.Kısaca bilmiyorum diyelim işte,bilmiyorum.Olmasını istediğim pek çok şeyin olmadığı zaten cepte tabi de daha nelerin olmayacağını öğrenmek ise gayet hüzünle karışık bir durum aslında...

Kainatın oynadığı son perde tiyatro gibi hissediyorum bazen hayatı;yaşadysan yaşadın,yaşayamadıysan bitiyor o vakit.Sen ki buna direnebilir misin,olsa bile direnir misin?Yapmazsın biliyorum,yapamazsın;çünkü sen bize benzemiyorsun,peynir,ekmek,üzüm der yine göçüp gidersin,sanki hiç yaşamamış gibi...

Ama ruhsuzluk,umursamazlık falan değil seninkisi,bariz bir yalnızlığın içinde hayatı sürdürmeye çabalamaların,çaresizce çırpınışların sadece...

GAZZE VE İSRAİL(13+)

Dün akşam saatlerinde başlayan İsrail'in Gazze'ye başlattığı kara harekatını ve özellikle de yıllardır sürüp duran eziyeti mutlak bir şiddet ile kınamakta ve kesin olarak karşı durmaktayım...

Müslümanların katledilmelerinden,kadınlar ve kız çocuklarına yapılan taciz ve tecavüzlerden,yetim ve öksüz bırakılıp öldürülen çocuklardan bahsetmeye bile gerek duymuyorum!Bana göre asıl bahsediliyor olması gerekenler tüm dünyada"İslam Alimi"lakabı ile anılan"sözde"müslüman liderlerin tüm bunlar karşısında kılını bile kıpırdatamayacak kadar g*t korkusu sahibi kişiler olduğudur!

Aslında gerçekleşen senaryo bu da değil,asıl gerçekleşen şey İsrail ordusunu tek bir emri ile yok edebilecek bu liderlerin kendi menfaatleri karşısında sessiz kalıp bahaneler üretebilecek kadar kişiliksiz,soysuz,namussuzama en çok da dinsiz olmalarıdır!

İsrail'den bahsetmeye gerek dahi duymadım,çünkü kendi hakkında bile biraz insaniyet ve vicdan sahibi kişiler olmasına ve bu kişilerin saldırıları kınamasına rağmen bu saçmalıklara devam edebilecek kadar kendini küçük düşüren ve kendine dahi saygısı olmayan bir devlet ve ordusudur İsrail!

İçim hiç de rahat değil tüm bu pislik insanlar yaşar ve tüm bu lanet olaylar şu mübarek ayda devam ederken benim ne uyuyasım geliyor,ne de günlük hayatı yaşayasım.Kendi liderimiz dahi sadece prim yapmak amacıyla suçladığı islam büyüklerinin yanında yer alıp aynı şekilde sessiz kalıyorsa bu kişileri başa getiren bizlere de ayrıca yazıklar olsun!!!

17 Temmuz 2014

Ben Olsay-dım

Aklıma ne geldi biliyor musun,kendiminkinden çok senin hüznünün canımı acıttlığı.Başkalarının sana söyleyip de gerçekleştirmediği sözlerden acı çekiyordun sen,biliyordum ve hissediyordum da.Ama bunun ikimiz için de trajikomik bir tarafı vardı ve o da onların sana söylediği tüm bunları benim zaten hali hazırda yapmış olduğumdu.Bu gerçek,yalan söylemek,seni etkilemek ya da pişman etmek için söylediğim birşey yok.Ben zaten tek birşey söylemiştim sana,hep geçerli olacak birşey;''Birgün olur da gelirsen hani,ben hep burada seni bekliyor olacağım...''

Ben hep vardım ve hala varım.İnsanlar yıllardır sanıyor ki ben kendi derdime yanıyorum,kendi acımı çekiyorum;hayır efendim,ben hep sana yandım,bu da böyle bilinecek...
Ama nasıl oldu bir türlü anlayamadım biliyor musun,nasıl oldu da tüm bunlara rağmen ben böyle bir adamdım...

Nasıl oluyordu,tamamen senin için yaşayan ben,ona değer veren insanları seven sana göre,kendini bile düşünmekten eksik olan kişilerden sonra geliyordum.Bunu sen de biliyorsun,onların böyle oldukarını;ama eminim ki,sen beni bilmiyordun ve bilemiyorsun...

Tavan

Yine bakınıyorum boş tavanlara,hayat kadar renksiz tavanlara.Trajediler ve depresyonlarla yüklü bitmek bilmeyen bir yaşamın içinde daracık odalara kapalı bir dizi düşüncem var benim.Bazenleri oturur seyrederim tavanı,bana sırf boyum ona yetişmiyor diye sonsuz olduğunu sanmamamı öğütler göğün.Hayat hakkında bir fikrim yok,üzerine yorum yapılabilecek birşeyim yok;söyleyecek birşeyim de yok,belki küçücük bir''Keşke''diyebilirim...Gidenlerin karşısında gelenler ve gelmeyenler,ama en sonunda yine bizi boğan onların bu hayatlarda bıraktıkları izler.Yalan söylemiyorum,şaka da yapmıyorum.İnanmak istediğine inanacak kadar saçma değildir insan,ama gerçeğe sırt çevirip b*ktan yere direnip bekleyebilecek kadar umutludur...

Şu bulunduğumuz noktada hangimiz yaptıklarımızdan pişmanız.Kimimiz sevdiğine kavuşamıyor,kimimiz sevdiği gibi hatta hiç sevilmiyor,kimimiz ise seveceği insanı bulamıyor.Lakin hiçbirimiz de sevmemeye çalışmıyoruz,aksine diretiyoruz olmayan ve olmayacak için.Çünkü olanlar bizi bıktırdı da ondan.Her yanda binbir ayrılık,mutsuzluk ve yalnızlık vardı ve bunlara gerçek deniyordu,tabi tabi gerçek...(!)

13 Temmuz 2014

Ruh Eşime Mektup

Sana sesleniyorum gönül ve ruh eşim, her kimsen. Bir yerlerde benim yaptığımı yapıyor olduğunu bilmek hoş, lakin ayıp bu senin yaptığın; ben seni beklerken, sen gönül besliyorsun başkalarına.
Bekle o günü, ikimizin de tesadüf olmadığını bildiği o tanışma, karşılaşma anını bekle. Bekle ki tarihimiz yazılsın, sen ve ben olmanın yanı sıra bizliği yansıtalım birbirimizin gözlerinde ve sözlerinde.

Senin ve benim yaşadığımız her şey "bizim" için aslında; bir gün karşılaşacağımızı bilerekten birbirimizi aramakla, başkalarında bulmak ile kül etmeyelim hayatımızı. En sonunda da Allah'ın buyurduğu "kaza"mız gerçekleşerek birleşelim, bir olalım.

Kim bilir belki sen de bir yerlere yazıyorsundur bu gibi satırları, belki de bu sayede buluruz birbirimizi.

"Birbirimizi bulduğumuzu nereden anlayacağız?" deme bana; nereden olduğunu bilmiyorum ama anlayacağız. Birbirimizden öncekileri anladığımızı sanmıştık; oysa birbirimizi gerçekten bulduğumuzda zaten birlikte olup, ayrılamayacağız.

Bekle beni, çok yakınım sana; hissediyorum seni, biliyorum senin de beni hissettiğini.