Hepinizin de bildiği üzere bugün tüm dünyada kadınlar günü.Kadın nedir?Kimdir?İşte sırf bu soruların cevabı bilinmediğinden şu an bile dünyadaki milyonlarca kadın şiddet ve haksızlıkla mücadele etmek zorunda.Kendini erkekten sayan bazı fütursuzlar ne yazık ki bütün dünyayı sarmış durumda.Tabi şu anda kadınları savunan benim gibi pek çok insan bu konuda bir uzlaşma yönüne gitme arayışı içerisinde,ama ben aynı fikirde

İçim ürperiyor,ne zaman bitecek bu.Her ambulans geçişinde,her sela okunuşunda.Ben değilim belki zor durumda olan,belki ben değilim bu dünyada olmayan;ama her ne olursa olsun imkansız ürpermemek,hatta imkansızın ötesinde.Kilometrelerce uzaktaki birinin çığlığını içinizde hissetmek,bazen tanımadığınız birileri için üzülmek bile değil imkansız.Diyeceksiniz ki merhamet veya insaniyet,ama inanın bu çok farklı bir duygu.Tıpkı anlamak gibi bir bakıma,ben de anladım galiba.Sanırsam hayal dünyamızdan

Bu ülkede kimin vatansever olduğuna sen ben karar veremeyiz dostum.Hem bir düşünsenize,4 büyük partiden yalnızca birinin iyi niyetli olduğunu düşünürsek(çünkü hepimiz sadece tek bir parti tutuyoruz) ve de bu partilerin herbirine eşit miktarda oy düştüğünü düşünürsek(her ne kadar ''imkânsıza yakın'' olsa bile);öyleyse bu ülkenin 1/4'ü vatansever ve kalan 3/4'ü de Türkiye düşmanı sayılıyor.Ama her nedense böyle bir oranı

Abi bırak allahaşkına yaa,ne anlatıp duruyorum ki ben.Yazıp yazıp yayınladım anca,aslında söylemek istediklerimi geveledim durdum hep.Gerçeği mi duymak istiyorsunuz dostlar,buyrunuz; Sevdim anladınız mı,bir o kadar da özledim.Yandım be bilader,içim yandı;gece gündüz,dur durak bilmeden yandı için.Ben istemedim böyle olmasını,o da istemedi,melekler de.Somut bir acı bu,somut bir ağrı;tam kalbimin ortasına saplanmış ve hiç geçmeyecek bir ağrı,dinmeyecek bir acı bu.Sadece acıyor