Hayata ne kadar itiraz edebilirsiniz,ya da kadere?Bir yerden sonra ne yaparsanız yapın yaramıyor,ama şu an o yerde olmadığımı biliyorum,o kadar da çaresiz değilim.Birşeyleri değiştirmeye gücüm var belki,ama her ne kadar güçlü olursam olayım yine de ona bağlı bu.Hayatınızın ve belkide pek çok şeyin başka insanlara bağlı olması durumu o insanların kimler olduğuna göre değişiyor bazen,benimkiler ona bağlı.Sırf bir

Yazmak güzel,gerçekten güzel.Yazmamın en büyük sebebi ise gittiğimde ardımda her okuduğunuzda beni hatırlayacağınız yazılar bırakmak,her bir yazımın içinde bir ben gizli aslında.Belki şimdi pek çok insan tarafından anlaşılmıyorum,henüz içimdeki aşkın boyutlarını anlayabilmiş birilerinin olduğunu düşünmüyorum.İşte bu yüzden yazıyorum aslında,birgün bana birşey olursa en büyük vasiyetim bu yazdıklarımın bir şekilde ülkeye tanıtılmasıdır.Yazanın iç dünyası geniştir,elbette ki karmaşık;zaten bu yüzden

Kâbulsarıma da girmeyi başardın sonunda,o sadece bir kâbustu belki fakat gerçekte çok daha öteydi.İçimi kemiren hisler orada da peşimi bırakmıyordu,o ölümcül soru işaretleri herzamankinden daha keskin bir hâl almıştı.O kadar kötüydü ki;sen gidiyordum,ben de gidiyordum.Daha da kötü olanı nedir biliyor musun?Her ne kadar aklıma getirmek istemesem de bu kâbusun birgün gerçek olacağını biliyorum,işte bu yüzden diyorlar''bilmek adamı öldürür!''diye.Biliyorum,zaten

En berbat olanı da budur belkide,olmayışın sancısı.Zor olan senin mi,benim mi yoksa bizim mi olmayışımızdır;belkide sadece hayatın bir hiç olduğunu anladığımızdaki o buruk tebessüm demeli buna.Zaten bu yüzden hep hayatın ona sağlayamayacaklarını ister insan,hayat insana ne verebilir ki;mutluluk,aşk ve daha birçok şey,söz konusu hayat olunca bunların hepsi yalan oluyordu.Evet,belki aşk yalan oluyordu,ama her nasılsa gerçekten yaşanılıyordu aslında.Kimse yok

Ve yine dün gece de-tıpkı diğer her an olduğu gibi-başımı yastığa koyduğumda düşünecek pek çok şeye sahiptim,aslında tek birşey vardı fakat herşeye bedeldi.Arkamı dönüp uyumaya çalıştım ama olmuyordu,kafamdaki düşünceler ve her an ağlamaklı gözlerim ne yapıp edip kaçırmıştı uykumu.Yalnız değildim o bir göz odada,bu yüzden içimi döküp bütün geçmişi gözyaşlarımla yıkayamazdım.Geçmişe,şimdiye ve geleceğe bir göz gezdirdim,aniden çok şey