Sana açıkca soracağım;başkası mı var?Söyle,var de.Lütfen bana yalan söyleme,beni üzmemek için bile.Sana kızmıyorum,hatta hiçbirşey demiyorum bile.Ama bana doğruyu söyle,var mı?İlginç biliyor musun,çok ilginç bu yaptıkların;onca yazının ardından hala sana olan aşkımı bilememen.İstesen yüzüne de söylerim bir bir,hiç çekinmeden.Bari söyle be güzel,bileyim en azından.Kafamda soru işaretleri,ucu açılmış umut taneleri.Ne yaparım hiçbir fikrim yok,ölesim var.Geri kalan birkaç seneyi geçirmek,hem de

Lütfen benden kaçma,korkma ve çekinme.İşte yine içimde o his,sanki benden nefret ediyorsun.Değil bunu bilmek,düşüncesi bile yerle bir ediyor beni.N'olur böyle yapma,beni kendinden savuşturma.Kötü bir niyetim olmadığının sen de farkındasın,öyleyse neden böyle yapıyorsun?Lütfen bana anlat,seni anlamak istiyorum;çünkü seni anlarsam en azından biraz olsun yardım edebilirim.Gerçekten senin için neyim,senin için kimim ben?Bunun cevabını çok net ve doğru şekilde vermeni istiyorum;ve

Kendi kendimi üzüyorum,kendime zarar veriyorum.Hoşuma mı gidiyor deseniz,hayır.Neden olduğunu bilmiyorum ama sürekli böyle,sanırsam korkuyorum.Bilirsiniz,bazen sanki yeterince acı çekmiyormuşum gibi geliyor herhalde,ya da kendimce bir bedel ödüyorum herhalde.İnsanın ne kadar acı çektiğini ağlamasından anlarsınız,eğer ağlamıyorsa düşündüğünüzden bile kötüdür.Artık ağlayamıyordum bile,kelimenin tam anlamıyla ''hissetmiyordum''Hiçbirşeyi hissetmiyordum,sevgi hariç.Diğer hiçbirşeyi düşünemiyordum,zaten umurumda bile değildi.Hayatın tam oerasında en alçaktaydım,hala da öyleyim.Bir işaret gönder ya

Olur ya,tüm bunlar geçer gider-imkansız ama-İkimiz de iki farklı insan,ikimiz de aynı yerde.Birden göz göze geliriz,sonra zaman durur.Önce küçük bir yakınlaşma,sonra anlamsız birkaç kelime.İkimiz de birbirimizin bizi hatırlamadığını düşünüyoruz,oysa çok net hatırlıyoruz.Konuşamadan kilitleniyoruz,sadece uzunca bakışıyoruz.Sanki sadece biz varız dünyada,sadece ikimiz.Sonunda zaman doluyor ve yine ayrılmak zorunda kalıyoruz.Giderken birbirimizin suratına bakamıyoruz,çünkü gitmek utanç verici.Her ikimizin aklından da aynı şey

Na yapmam gerek,ne yapabilirim hiç bilmiyorum.Allah'tan bir işaret bekledim,bir yol göstermesini.Şimdi de senden bekliyorum,sen birşey söyle.Ne için ne yapmam gerek,inan hiçbir fikrim yok.Beynim durmuş,tamamen boşluktayım şu an.Sence ne yapmalıyım,bana bir yol göster.Galiba en acısı elinden birşey gelmemesiymiş.Ne elimden geliyor,ne de içimden;sadece düşünüyorum.Ama düşünmek bana hiçbirşey kazandırmadı,kazandırmacayak.Düşünüyorum,öyleyse varım;düşüncem yok,öyleyse bir hiçim.Zaman,onun hakkında hep bir ilaç olduğunu söylerler,ama zaman geçtikçe