Önyargı
Çevremdeki kendim hakkındaki önyargılarla mücadele etmekten vazgeçtim artık,aksine dalga geçiyorum bile.Beni sandıkları şey bazen bir salak oldu,bazen masum bir çocuk,bazen kaba bir adam,bazen çapkın bir genç,bazen ise edebiyatçı.Ama hiçbiri aslında kim olduğumu merak etmedi,onlar sadece kendi düşündükleri bana inandılar,ben onlar için sadece benim hakkımda düşündükleri şeylerden ibaretim.Herbirimiz böyleyiz,başkalarının gözünde o kişinin bize karşı olan önyargısından öteye varamıyoruz.Bütün yanlış anlaşılmalar,ırkçılık ve ayrımcılıklar;Hepsinin temelinde yatan şey bu aslında,birbirlerimizin düşüncelerinde edindiğimiz yerlerin asıl olan bizden daha kötü olduğu gerçeği.Herkesin kötü bildiği insan her ne kadar iyilik yaparsa yapsın,yine insanların kafalarında onun bir kötü olduğu düşüncesi hayat bulacaktır.Hayat bu kadar ucuz işte,sizin değeriniz başkalarının düşüncelerinden ibaret sadece.Bilmiyorum,daha öteye giden olmuş mudur?Ama muhtemelen olmamıştır,olsaydı bilirdik;İnsan değişmiş olan bir düşüncesini neden bilmesin ki.Birbirimizin düşüncelerinde şekillenen ''biz''lerin her birinin bizimle pek de bir alakası olmadığıdır gerçek.Ama gelin görün ki bazı insanlar bize değil de,kendi hayallerindeki bize inanırlar.İşte bu yüzdendir,kötü bir insana aldanmamız;Kafamızdaki bir melektir,ama kendisi bir şeytan.Aradaki farkı ayırt edip gerçeğini bulmak çok zordur,çünkü insanın doğasında vardır yanılgı,adeta yanılmaya mahkûmdur insan...
