Eksik
Seni sildim attım dedim,vazgeçtim dedim,yaktım dedim kalbimdeki yerini,kuruttum umut dolu gönül ağacımı dedim ama yalan.Dipte kalmış bir gram umut.Dedim sana vazgeçtim ama nafile,olmadı.Ne yaparsanız yapın sürekli içinizde bir eksik,bir boşluk kalıyor;Dolmaz bir boşluk kalıyor,bitmez tükenmez bir acı saçıyor.Bu boşluk da uyanık,ondan başkası gelmesin diyor.Ben bu kadar boş olduğumu bilseydim çeker giderdim be yürek.Hani bir bulmacanın herşeyi tamamdır ama son bir harfi eksik kalır,o olmayınca da bi anlamı olmaz ya bulmacanın.O boşluğun hiç dolmayacağını bilmek biraz hafifletiyor acıyı,biraz da daha arttırıyor.Ah şu gönlün işine bak sen,hep kötülüğümüzü istiyor.Sökerdim giderdim yüreği ama,sökünce acısı dinmiyor.Yürek ruha işlemiş,mutlaka bir parça eksik kalıyor.Hepimiz birer fakiriz aslında,ve hiçbirimizin birbirimizden bir farkı yok.Başka insanlarmışız gibi yaşıyoruz hayatı,öyle sanıyoruz.Bilemiyoruz ki;Aynı acıları çekip aynı sevinçleri yaşıyoruz,aynı olmasa bile Allah katında miktarı aynı bence.İşte bu yüzden buyurulmadı mı bütün insanlar eşit diye,yaa işte böyle.Herşey yazılmıştı aslında Kuran-ı kerimde,sadece bizler okuyamadık,ya da telaştan karşılaştıramadık yaşananlarla yazılanları...