RePlay
Hayatım sanki kısa bir filmin sonsuz tekrarı.Hergün birkaç damla gözyaşı,hergün özlem,hergün yangın.Hiç değişmez mi şu lanet döngü,hiç mi geçmez şu kara bulutlar.Söz vermiştim geçmişe,baştan yaşanmayacaksın diye;Tutamadım,ne geçmişimi durdurabildim,ne seni,ne sevgimi.Hiçbirşey yapamadım,bekledim sadece;Ne olacaksa onu bekledim,sonumu bekledim,seni bekledim.Sen gelmedin ama onlar geldi;Sahnelenememiş bir aşkın son perdesi,Shakespeare'in son sahnesi gibi.Artık en ufak ümit yok belki ama,hala içimde o bir tutam umudun var,giderken kalbimde unuttuğun.Bugüne kadar herşey seni hatırlattı bana,en çok da kendim.Sürekli sen vardın beynimde de,kalbimde de.Bitmez hatıraların,bitmez.Her vedanın ardında bir bekleyeni vardır.Ben de bu bekleyenlerdenim,ama bilemezdim;Gitmenin kazanmak,kalmanın kaybetmek olduğunu.Soramazdım sana;Nereye gidiyorsun?Çünki sen biryere gitmemiştin,sadece ben yetişemedim.Geç kaldım yaşamaya,geç kaldım sana,bana ve tüm hatıralarımıza,beraber geçen geçmişe.Şarkıda da dediği gibi''Gitmek,gitmektir işte;Hepsi bu...''