Kuyu

Kuyunun birine bir yalan attım,

İndim yanına, sarıldım

Üstü kapanana, dönüş olmayana dek

Eski bir ihtimal gibi öylece kaldım

Kuyunun birinden bir gül çıkardım

Bakıp bakıp kırmızı... tekliğine ağladım

Elime batmadan anlayamadım

Onunla aynıymıșım

Kuyunun birini kendime mezar yaptım

Girdim içine aşağı baktım, belki vardı

Karanlık çöktü de bildim,

Meğer hep oradaymışım.

Gün geçti su kurudu

Kuyu bile unutuldu

Benden ne kaldı

Benden ne kaldı